Vrijdagavond 8 Februari, koud, donker en toch ook lichtelijk naargeestig. Maar we hadden er zin in, ondanks dat onze tegenstander gemiddeld 160 punten hoger in ELO staat. Om even over zevenen kwam ik op het parkeerterein van het Trinitas. Martin was er al en even later kwamen Simon en Paul aan. We dachten nog, goh we zijn wel goed op tijd. We moesten in de Pijp zijn dus afslag RAI. We waren er al rond 19:45. En een mazzel met parkeren zeg, slechts 150 meter van de lokatie van de schaakvereniging ENPS. Dat is spekkopen zeg!
Helaas! We wilden al naar binnen, maar nee, of we maar even een stukje verderop wilde, want om welke reden dan ook werd de externe wedstrijd in de Oranje kerk gehouden, zo’n 10 minuten lopen verderop. Ruurd had Alfons al afgezet dus die namen we maar gelijk mee (Ruurd was nog zoeken naar een parkeerplaats). Had ik al vermeld dat het net boven het vriespunt was?
Enfin 10 minuten door de kou en we kwamen aan bij de kerk. He gelukkig, vast warm daar. Oops, da’s een tegenvaller. De kantine ruimte wordt gebruikt door de lokale bridge club dus wij moesten ernaast in de ruimte waar normaal de preken worden geleverd. Inderdaad, zoals verwacht was het lekker warm in de kantine ruimte, in de grote ruimte waar wij aan de bak moesten was het zeker niet warmer dan 14 a 15 graden.
Warme koffie erin en, nadat Ruurd de opstelling had opgegeven, aan de bak.
Zelf had ik me voorgenomen rustig te spelen, even kijken waar mijn opponent mee komt. Ruurd op bord 8, Kok op 7, zelf zat ik op 6 met Martin naast me op bord 5. Alfons kreeg bord 4. Respectievelijk Paul, Dick en Simon sloten de opstelling op de 1ste 3 borden.
Tussendoor heb ik nog wel wat gemopper gehoord aan mijn linkerkant: “De borden hebben geen rand cijfers en letters”. En daarna: “Er moet wel genoteerd worden hoor”. Nou ja, niet al te veel aandacht aan besteed. En natuurlijk om de zoveel tijd hoorden we een luide hoorn van de bridge vereniging vermoedelijk om de volgende ronde aan te kondigen of zo. Veel afleiding dat kan ik wel zeggen.
Heel precies kan ik me alles niet herinneren, wel zag ik uit mijn ooghoeken eerst Martin uitgeschakeld worden en daarna, links van mij werd Kok ook netjes weggeschoven. Zelf zat ik in een moeilijke positie (zie ook verderop) en ik had geen idee wat de rest aan het doen was, Ik had geen keus en moest dus doorzetten. Dat ik de langste partij van de avond zou spelen, wist ik nog niet.
Eerst een positief verslag van Paul (met dank aan Paul voor het schrijven):
Kent U het Lettisch gambiet?
De naam was mij wel bekend, maar ik had het nooit tegen me gekregen in mijn ‘rijke’ schaakcarri
