Afgelopen zaterdag stond de eerste wedstrijd van Almere 1 op het programma. Uit tegen Caïssa Eenhoorn 2; een team dat op papier sterker is dan Almere. Daarbij kwam dat Diederic en Mike verhinderd waren, zodat we een beroep moesten doen op twee invallers. Dit keer viel de keuze op Leo en Daniël, de laatstgenoemde maakte zijn debuut in de KNSB. Bijzonder dat in deze wedstrijd de oudste en de jongste invaller uit de geschiedenis van het eerste meespeelden.
v.r.n.l. Leo Damen, Daniël Kutchoukov en Pim Groot
De jongste invaller Daniël speelde een keurige partij. Met wit kreeg hij ruimtevoordeel, maar de eindstelling gaf geen aanleiding om risico te nemen en op winst te spelen. Na een remiseaanbod van de tegenstander kwam Daniël de teamleider netjes vragen of hij dat mocht aannemen (½-½).
Pim krijgt een ruim initiatief en bijna alle stukken en vijf pionnen verzamelen zich om de passieve koningsstelling van de tegenstander op te rollen. De tegenstander lijkt steeds net weer de juiste verdediging te vinden, maar moet uiteindelijk toch de handdoek in de ring gooien (1½-½).
Jarno komt terecht in een eindspel met een toren tegen een loper maar met een pion meer voor de tegenstander. Hij wikkelt het eindspel nauwkeurig af en vergroot de voorsprong van Almere tot twee punten (2½-½).
Richard had niet z’n beste dag. Meestal speelt hij lange rustige partijen die duren tot laat in de middag. Maar dit keer kwam hij onder druk en z’n stukken moesten zich heel passief opstellen om de dreigingen te pareren. Uiteindelijk liep dat niet goed af (2½-1½).
v.r.n.l. Richard van ‘t Schip, Dennis van Leusden en Anhaf Uddin
Het verloop van de partij van Johannes valt niet te beschrijven in enkele zinnen, dus moet de lezer dat zelf maar bekijken. Beide gewonnen en verloren gestaan maar Johannes trok gelukkig aan het langste eind (3½-1½).
Johannes schreef er zelf het volgende over: “Ik speelde op bord 1 tegen Seréyo Bekkink. Een houwdegen zoals je ze zelden treft! In het Konings-Indisch stelde ik me op zoals ik dat al enkele decennia gewend ben. Mijn tegenstander trok ten aanval zodra het enigszins kon en deed dat met verve. Op het moment dat ik dacht zijn openingsstrategie weerlegd te hebben, begon hij wild te offeren. Het was allemaal niet goed wat hij deed, maar er was absoluut ‘method in his madness’. Tot mijn frustratie raakte ik toch ergens verstrikt in de complicaties en kwam zelfs even verloren te staan. Maar in wederzijdse tijdnood begon ook hij te haperen. Net voor de 40ste zet kreeg ik weer winnend voordeel, en niet veel later gaf hij op in een inmiddels kansloze stelling. Perfect schaak was niet aan de orde (4 van de 5 stukoffers waren incorrect!), maar ik heb me prima vermaakt. Genoeg om een gedeelte van de lol te delen.”
Ahnaf offert vroeg in de opening zijn loper op h2. De tegenstander neemt de loper gretig aan en dan blijkt dat Ahnaf zich waarschijnlijk vergist heeft. Hij speelt de hele middag door maar moet uiteindelijk berusten in een nederlaag (3½-2½).
Dennis staat aanvankelijk gedrongen maar weet zich te bevrijden en komt zelfs een pion voor en daarna nog één. Later blundert hij tijdens tijdnood de materiaalvoorsprong weg maar dan blijft een eindspel over dat ondanks het gelijke materiaal gewonnen was (4½-2½).
Leo staat in het eindspel twee pionnen voor, maar de tegenstander heeft goede kansen op een eeuwig schaak. Vanwege de stand van in de wedstrijd wordt geen risico genomen en wordt besloten tot remise (Eindstand 5-3).
Lees het verslag van Caïssa Eenhoorn 2 hier.
