Deze keer was onze opstelling wat anders dan gebruikelijk. Martijn kon er helaas niet bij zijn en ook Duncan en Diederic hadden zich afgemeld. Zelfs met onze negende man Caspar moesten er dus alsnog twee invallers gezocht worden. Uiteindelijk werd ten eerste Roger weer van het vierde team geleend, wat wel het probleem van het spelerstekort verplaatste naar dat team. En voor de tweede invaller hadden we het geluk dat een oude bekende weer eens zijn kunstjes wilde laten zien: Bert Kampen. Dit maakte onze uiteindelijke opstelling iets zwakker dan normaal, maar nog verrassend sterk gezien de nood.
Zo konden we dus toch met 8 man naar Den Haag afreizen om het tegen Schaakhuis op te nemen. Schaakhuis is een directe concurrent in de top van de poule dus deze wedstrijd was erg belangrijk. De locatie was niet zo groot en door verbouwingen stond er af en toe een verdwaalde kwast of emmer. De locatie van de borden was ook interessant: Bord 1 en 3 zaten naast elkaar, bord 2 apart, daarna bord 4, 5, 6 en daarachter weer bord 7 en 8. Kortom, niet overzichtelijk, maar wel knus.
Dan naar de partijen. Na de eerste paar openingszetten kon ik even rondgluren en kijken hoe de opening aan het verlopen was. Bij Bert verliep die niet, letterlijk. Hij was extra vroeg gekomen om zich even op te laden op locatie en niet zo te hoeven stressen, maar dat bleek nergens voor nodig, want hij kon de eerste 30 minuten tegen een leeg bord staren. Na een belletje bleek dat zijn tegenstander een verkeerde tijd in zijn hoofd had en kon hij vrij snel van start. Naast mij leek Caspar ondertussen al bijna de buit binnen te halen. Hij wist een stuk van de tegenstander te vangen, maar moest daarvoor wel zijn koningsstelling openen en twee pionnen geven. In dat soort gevallen ben ik altijd erg materialistisch en mijn gedachte was dan ook “even wat nauwkeurig afruilen en dan gewoon winnen”. Minder gerustgesteld was ik toen ik naar de partij van Ahnaf keek. Hij was een zeer creatieve verdediging aan het opzetten en ondanks de ogenschijnlijke nonchalance waarmee hij Ke8-d8-c8 uitvoerde, vond ik het maar verdacht.
De rest van de partijen sprong minder in mijn oog en mijn tegenstander kende de opening nog prima dus hij liet me ook niet al te lang rondlopen. Ik had een Tartakower systeem van het geweigerd damegambiet op het bord. Mijn tegenstander ruilen snel zijn loperpaar voor een bind op de damevleugel. Een strategisch gevecht volgde: Ik probeerde het centrum open te krijgen om mijn lopers de ruimte te geven en mijn tegenstander wilde dat voorkomen en zelf een aanval beginnen richting mijn koning.
Richard was als eerste klaar. Hij en zijn tegenstander hadden allebei weinig risico genomen in de opening en het stond ongeveer gelijk. Hij keek eens rond op de andere borden toen zijn tegenstander remise aanbood en zag weinig reden tot paniek. Daarnaast had hij niet bijster veel tijd meer op de klok. Richard wilde overleggen met Tobias, maar die was zelf net aan zet en had ook weinig tijd. Richard besloot – loyaal als hij is – om dan maar door te spelen. Even later kreeg hij wel de teamleiderlijke toestemming en bood nu zelf remise aan. Er was weinig veranderd aan de stelling, dus dat aanbod werd geaccepteerd.
Tussenstand: 0.5 – 0.5
Niet erg lang daarop volgde een kleine schok. Tobias was het hele seizoen een klasse te goed en begon met een 100% score. In mijn eerste rondje had ik hem met wit eigenlijk ook al weer hoge winstkansen gegeven (zonder echt naar de stelling te kunnen kijken). In deze partij kwam zijn opening echter niet goed uit de verf en al snel had hij een soort Maroczy op het bord zonder zwartveldige lopers en met zijn witveldige loper op g2. Hierdoor werden plannen met f2-f4-f5 niet zo aantrekkelijk meer. Zijn tegenstander bleek goed in het “niets doen” en bleef rustig heen en weer spelen en maakte daarbij geen verzwakkingen. Reden genoeg voor Tobias om uiteindelijk ook remise aan te bieden, wat geaccepteerd werd.
Tussenstand: 1 – 1
Deze stand bleef een tijdje op het bord staan en ik kon weer even stappen. Ahnaf leek onderhand zijn stukken gecoördineerd te krijgen en had een pion meegesnoept. Nog altijd lastig, maar wie weet. Roger had een loperpaar en veel ruimte, maar de stelling was nog gesloten en als die open ging kon het ook wel zo maar zijn koning zijn die op de tocht stond. Bert was voortvarend bezig, Dennis leek ook goed bezig op de damevleugel en Caspar stond nog altijd goed voor mijn gevoel.
Het was Bert die als eerst weer een score noteerde. Hij had gewonnen, maar was niet tevreden over de partij. Een afruil Slavisch werd snel scherp doordat zijn tegenstander te vroeg ging jagen op het loperpaar. Bert lokte f6 uit en ging toen strategisch terug, maar na dat gedaan te hebben zag hij dat hij een stuk had kunnen winnen. Uiteraard was hij daar even ziek van, zeker toen zijn tegenstander ook nog begon te offeren. Eerst een kwal en uiteindelijk een hele toren ging er tegenaan en ineens moest Bert verdedigen. Een toren is echter wel heel veel en Bert bood meerdere malen een kwaliteit terug aan en toen dat niet aangenomen werd, kon hij zelf een mataanval opzetten.
Tussenstand: 1 – 2
Dat was voor Roger een teken om ook de remise te noteren. Zijn tegenstander had dit al eerder aangeboden, waarschijnlijk ook omdat Roger een gigantische tijdsvoorsprong had. Hoe het in de eindstelling precies stond heb ik niet meegekregen. Voor Roger is dit natuurlijk al een fraaie prestatie, remise met zwart tegen iemand met bijna 200 ratingpunten meer. Voor het team was het halfje echter al helemaal mooi megenomen. Anderhalf punt van onze invallers krijgen we niet elke ronde!
Tussenstand: 1.5 – 2.5
Ook Ahnaf Tajwars partij eindigde in remise. In de opening had hij zijn koning van e8 naar d8 naar c8 moeten spelen en toen zijn tegenstander niet het centrum opende met c2-c4 stond de koning daar relatief veilig. Zijn tegenstander gaf later een kwaliteit weg, maar dat kostte Ahnaf wel zijn zwartveldige loper terwijl al zijn pionnen op wit stonden. De tegenstander kon later zetherhaling forceren. Misschien kon Ahnaf de kwaliteit teruggeven om de zetherhaling te voorkomen, maar dat zou waarschijnlijk een kansrijke verliespoging zijn geweest.
Tussenstand: 2 – 3
Ondertussen was mijn partij verworden tot een complexe chaos. Ik had gemist dat een zet kon, waarvan ik aanvankelijk dacht dat het een stuk zou weggeven, en dit dwong mij om een geforceerde variant in te gaan. Maar deze bleek juist goed te zijn voor mij! In de tijdnood die daarop insloeg gokten mijn tegenstander en ik achter elkaar tot er een eindspel ontstond waar ik een paard minder had, maar wel een gevaarlijke a-pion die kon rennen. Na nog één keer de verkeerde kant op te lopen en de winst daarmee bijna uit handen te geven, was de rennende a-pion voldoende om het extra paard te neutraliseren. Het vier tegen vier pionneneindspel was na wat gereken niet al te moeilijk gewonnen voor mij. Het eerste matchpunt was binnen!
Tussenstand: 2 – 4
En hoe was het Caspar vergaan? Hij stond toch een stuk voor? Nou die lezing van mij was te gemakkelijk, zo bleek, want tijdens het verdedigen had Caspar het zichzelf niet makkelijk gemaakt. Er kwam zelfs een stelling op het bord waar zijn tegenstander had kunnen winnen. Zo heet werd de soep gelukkig niet gegeten en na een hoop geruil bleef Caspar wel het stuk voor, maar was er geen pion meer over. Meer dan remise zat er dus helaas niet in. Dat was natuurlijk een grote domper geweest, ware het dat we hierdoor de beide matchpunten mee konden nemen naar huis en onze koppositie verdedigd hadden!
Tussenstand: 2.5 – 4.5
Met deze opluchting konden we nog even nagenieten van de chaos die Dennis gecreërd had. In een Konings Indisch probeerde hij een voor hem nieuwe variant waarin hij niet rokeerde. Ik vond dat heel goed ogen, maar zwart kreeg wel zijn gebruikelijke spel en het was Dennis die een kwaliteit had moeten geven. Daarvoor kreeg hij later wel een veelbelovende vrijpion op a7. De koningsaanval van zwart was echter nog niet uitgewoed en ergens in de afwikkelingen had de pion geslagen kunnen worden, waarna de stukken in de doos konden. Dit gebeurde echter niet en Dennis bleef in de partij. Sterker nog in de uitvluggersessie bekroop mij het gevoel dat hij zelfs had kunnen winnen. Zijn tegenstander was dit met mij eens en besloot tot eeuwig schaak zodra hij zijn kans schoon zag.
Eindstand: 3 – 5
Een zeer kostbare overwinning waarmee nog steeds eerste staan in de poule. We hebben het volledig in eigen hand. Volgende ronde mogen we in eigen huis de beslissende ontknoping tegen de nummer twee Charlois Europoort 2 spelen. Bij winst zijn we sowieso kampioen ongeacht het resultaat in de laatste ronde, bij gelijkspel hebben we een prachtige uitgangspositie voor de laatste ronde. Bij verlies zal het moeilijk worden, tenzij Charlois in de laatste ronde verliest van… Schaakhuis. Kortom, we hebben goede moed en ik denk dat we zelden gemotiveerder waren voor het spelen van een ronde!
|
Schaakhuis |
Almere 1 |
||||
|
2131 |
2303 |
z-w |
½ – ½ |
||
|
2164 |
1977 |
w-z |
½ – ½ |
||
|
1980 |
2048 |
z-w |
½ – ½ |
||
|
2055 |
2065 |
w-z |
0 – 1 |
||
|
1976 |
1995 |
z-w |
½ – ½ |
||
|
2000 |
1835 |
w-z |
½ – ½ |
||
|
1893 |
1931 |
z-w |
0 – 1 |
||
|
1863 |
1970 |
w-z |
½ – ½ |
||
|
Gemiddelde Rating: |
2008 |
Gemiddelde Rating: |
2016 |
3-5 |
|
