Charlois Europoort 2 (CE) is een sterk team; gemiddeld hebben ze zo’n 20 ratingpunten meer dan wij. Omdat Martijn en ik onze gemiddelde rating flink omhoog halen (‘vertekenen?!’), is CE op de meeste borden sterker. Maar onze uitgangspositie voor deze wedstrijd was prima: we stonden 1 MP voor en in de laatste ronde wacht CE nog het sterke Schaakhuis, terwijl wij tegen het zwakkere Messemaker 2 spelen. Bij 4-4 zouden we dus ook zo goed als zeker kampioen zijn.
Kees van Drunen, voormalig topman van Almere 1, zou nu met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid op bord 1 zitten bij CE. Mijn gameplan was om Kees onschadelijk te maken met Ivo, Martijn en ik moesten winnen op borden 2 en 3 en op de onderste borden moesten we het vooral droog zien te houden. CE moest Lendert van den Ouden missen die tot nu toe 5 uit 5 scoorde, maar was verder op volle oorlogssterkte. M.u.v. bord 2 t/m 4 waren ze op alle borden 50-100 punten sterker.
Ivo (bord 1, zwart) speelde inderdaad tegen Kees van Drunen (2138). Kees had wat positionele druk, maar zijn voordeel werd na zet +-15 steeds ietsje minder duidelijk. Ivo moest wel heel nauwkeurig spelen en naar eigen zeggen veel keuzes maken. Dat is altijd lastig, maar het lukte wel aardig. Nadat er veel stukken geruild werden, bleef een dubbel toreneindspel over waar voor beide spelers niks meer te halen viel. ½-½ dus volgens plan.
Bij Diederic (bord 6, wit) zag ik een stelling waarvan ik vermoedde dat hij die wel eens in Stockfish had gehad. Hij bracht zonder na te denken een stukoffer en tegenstander Henk van der Velde (2056) leek er minder gerust op, wat ook aan zijn tijdverbruik te zien was. Dat zag er dus veelbelovend uit, maar kort daarna kwam Diederic aan mij vragen of hij eventueel remise mocht aanbieden. Ik was verbaasd, want zijn tegenstander moest zijn ontwikkeling nog afmaken (zijn koning stond nu nog in het midden) en Pb5 dreigde al. Dat zei ik natuurlijk niet en ik moest afgaan op het stellingsoordeel van Diederic, ik had immers maar kort naar de stelling kunnen kijken. Achteraf bleek het witte voordeel inderdaad optisch bedrog te zijn. 1-1.
Dennis (bord 4, wit) was zijn tegenstander Jaap Staal (2040) aan het bestoken op de witte velden in het Hollands. Zwart opende het centrum met …e7-e5 i.p.v. lang te rokeren, waardoor Dennis de rokade kon verhinderen en een irritant initiatiefje had. De koning op e8 werd dusdanig problematisch dat zijn tegenstander zijn dame moest geven voor 2 paarden en de rest was techniek. Dennis was er zelf nog niet helemaal gerust op, maar won overtuigend. 2-1.
De tegenstander van Martijn (bord 3, zwart) speelde op een onhandig moment Kb1 in de opening, waarna hij na …b5-b4 voor een vervelende keuze stond: het loperpaar inleveren of een stuk offeren voor 2 pionnen met vooralsnog abstracte compensatie/dreigingen. Dat tweede leek een hele praktische keuze en toen de dreigingen van wit concreet werden, zag ik zelf geen verdediging meer, maar Martijn gelukkig wel. Hij bleef het stuk voor en won in het eindspel. 3-1.
De stelling van Richard (bord 5, zwart) zag er zorgelijk uit. Tegenstander Valery Maes (bijna 2100) had wat positionele troeven in handen en kon aansturen op een goed eindspel. Het werd echter vrij snel remise en Richard zei daarna niet echt problemen gehad te hebben. Ik zal het wel weer verkeerd gezien hebben, maar ik was blij met de remise: 3½-1½.
Duncan (bord 8, wit) had zijn stukken wat onhandig neergezet. Vooral de paarden op d3 en f4 maakten niet bepaald indruk. Hij bereikte nog wel een eindspel, maar ook daarin was zijn coördinatie nog verre van optimaal. Tegenstander Andrzej Pietrow (1980) maakte daar slim gebruik van en was het eerst aan de overkant. Duncan gaat deze zomer een grote sprong maken, dat weet ik zeker, maar daar hadden we nu nog niets aan: 3½-2½.
Ahnaf (bord 7, zwart) won een goede partij van CE-teamleider Cor de Wit (2037). Hij won 1 of 2 pionnen en kon afwikkelen naar een gewonnen eindspel. Helaas vond Ahnaf dat zijn tegenstander wat te lang doorspeelde in dat eindspel en liet hij dat na de partij duidelijk merken. Ik wil er niet te veel over zeggen, maar laten we het voortaan netjes houden. De tegenpartij reageerde overigens opvallend sportief en het was een wedstrijd waarin beide teams elkaar het kampioenschap wel leken te gunnen. Evengoed schaaktechnisch een goede prestatie van Ahnaf die ons direct het kampioenschap bracht: 4½-2½.
Ik (bord 2, wit) had de opening en het middenspel goed gespeeld, maar stond mijn tegenstander toe de stelling dicht te schuiven. Ik had de stelling moeten (en ook kunnen) openen ergens rond zet 30-35 en dan was er geen houden meer aan (de engine stond op +5). Daarna had mijn tegenstander een vesting en heb ik nog zo’n 30 zetten geprobeerd om een manier te vinden om die kapot te offeren, maar dat was onbegonnen werk. Dit deel van mijn gameplan was dus mislukt. Gelukkig stond er na 70 zetten wel een glaasje champagne klaar. Eindstand 5-3.
Mike en Caspar, bedankt voor jullie support en leuk dat jullie champagne hadden meegenomen. Bassie en Ramon, leuk dat jullie langskwamen.
Ik schrijf na de laatste nog een stukje over het kampioenschap met een korte terugblik op het seizoen. Erg knap dat jullie het ratingoverwicht van de tegenstanders hebben te weten overbruggen (ondanks mijn remise). We zijn klaar voor de 2e klasse, maar in ronde 9 wacht ons nog Messemaker 2 – een wedstrijd die voor beide teams niet meer belangrijk is, dus speel vooral voor je eigen succes en plezier.
De stand: https://knsb.netstand.nl/scores/index/14#division_85
