We speelden zaterdag hét degradatieduel tegen Sneek. Sneek is een team dat ongeveer even sterk is als Almere 1, misschien ietsje zwakker, maar we hadden het zonder Martijn te stellen en onze gemiddelde rating is vertekend door mijn inbreng. We wisten dat dit een spannende en belangrijke wedstrijd zou worden. We waren gemiddeld 42 punten sterker, maar we hadden ‘maar’ op 4 van de 8 borden een ratingoverwicht.
Richard (bord 7, wit) speelde een voorbeeldige wedstrijd tegen de teamleider van Sneek, Christian Kuitert (1967). Hij gaf wit een dubbelpion op c6 en probeerde vervolgens alle stukken af te ruilen om het pionneneindspel te winnen. Zwart zag toe hoe Richard met de stofzuiger over het bord ging en kwam in opstand. De complicaties bleken echter snel in zijn nadeel te zijn en even later raakte een zwart stuk verdwaald in de witte stelling: 1-0.
Ivo (bord 3, wit) speelde tegen ons oud-clubgenoot Selwin Keuning (2198). Selwin had een paard op e4 gestut met …d5 en …f5. Dat paard verdeelde het bord in twee helften. Ivo had druk op de c-lijn, met name op de zwakte c6, maar Selwin had tegenspel op de witte koning. Ivo won de pion op c6, maar miste een dreiging van Selwin waarna de koningsaanval winnend was: 1-1.
Danny (bord 8, zwart) vroeg aan het begin van de middag of een eeuwig schaakje (remise dus) oké zou zijn. Ik zei dat er weinig reden tot paniek was, want niemand stond echt slechter, Richard stond goed en ik had wel vertrouwen in mijn stelling (of anders wel in mijn eigen kunnen).
Ik was vooral met mijn partij bezig en toen ik even later de stemming ging peilen, waren veel resultaten de verkeerde kant op gevallen. Van de volgende partijen heb ik weinig gezien: Duncan (bord 6, zwart) was passief doch solide uit de opening gekomen, maar leverde toch een 0 op. Bij Danny kwam de zetherhaling helaas niet op het bord. Hij kwam steeds iets slechter te staan, maar dat hij zich mat in 1 liet zetten was natuurlijk niet nodig. De remise van Caspar aan bord 4 hielp daardoor niet echt mee (mogelijk kwamen de resultaten in een andere volgorde binnen).
Dennis had een stelling met veel zwaktes, in ruil daarvoor had hij het loperpaar. Het loperpaar leek na een tijdje optisch sterk maar kwam helaas niet tot zijn recht. Doordat zijn tegenstander niet optimaal profiteerde, kon hij later afwikkelen naar een toreneindspel dat nog net remise te houden was. Dat bracht de stand van de match op 4-2 en dus had Sneek al minimaal 1 MP te pakken.
Alleen Roger en ik speelden toen nog. Mijn tegenstander (Tjize Schram, 1927) had in het Konings-Indisch een stuk geofferd op g4 voor drie pionnen. Ik had die wending natuurlijk wel gezien en ingeschat dat dat niet zo gevaarlijk was, aangezien zijn paard op c7 nog op veilige afstand van mijn koning was. Mijn tegenstander had wel genoeg compensatie en nam het initiatief (tijdelijk?!) over. Ik speelde in een toernooi een keer tegen een GM op leeftijd, Lothar Vogt, en ik vroeg hem na de partij wat zijn oordeel was over een vergelijkbaar offer. Hij zei ‘playable for both sides’, dat gaf me tijdens deze partij het inzicht en de rust dat we een normale stelling hadden. Even later gaf ik het stuk terug en kreeg ik een koningsaanval in een stelling met ongelijke lopers, toen kon hij inpakken: 4-3.
Roger (bord 2, zwart) speelde tegen Jan Lootsma (1950). Roger heeft in Tata en Groningen weer 100 punten gewonnen en is inmiddels favoriet tegen +-1900. Hij had een heerlijk paard op d5 tegen een armzalige loper op e3, maar besloot later die loper eraf te slaan om een eindspel in te gaan met ieder dame+toren. Ik betreurde die beslissing en zou dat zelf alleen spelen als het direct iets zou opleveren, wat volgens mij niet zo was. Roger had een pion meer en had een gevaarlijke vrijpion op de a-lijn, maar wit had een pion op d7 gekregen die net zo gevaarlijk was. Er zaten ook nog smerige matjes in op de onderste rij van de Almeerder. M.a.w. een partij waarin alles nog mogelijk was, maar toen Roger zijn pion op a2 wegblunderde leek de consensus in de analyseruimte dat remise het waarschijnlijkste resultaat was. Ze stevenden af op het eindspel dame+3 pionnen tegen dame+2 pionnen, wat bijna altijd remise is, maar toen gaf zijn tegenstander totaal onnodig een tweede pion weg. Roger hengelde het puntje binnen en zo konden we toch nog een MP laten bijschrijven.
De overige resultaten in de poule waren niet ongunstig en daardoor staan we nu zelfs weer boven de gevreesde degradatiestreep. Ik zie handhavingspotentieel!
Gedetailleerde uitslagen: https://knsb.netstand.nl/pairings/view/5111
De stand in de poule: https://knsb.netstand.nl/divisions/view/141.
