Helaas heeft Almere 2 met een 4 ½ – 3 ½ verloren van mede degradatie kandidaat VAS 4. Voor deze wedstrijd stonden beide teams met 0 matchpunten onderaan, nu staat Almere 2 dus twee matchpunten los. Met nog twee wedstrijden te spelen kan de degradatie theoretisch nog ontlopen worden, maar dat zal erg moeilijk worden.
Kees Vlak (1755) was op bord 7 als eerste klaar tegen Rufus Ang (1600). Kees kwam snel een pion achter te staan en er werd veel afgeruild. Toen er een toren eindspel met nog steeds een pion minder op het bord stond werd er remise aangeboden. Deze werd na overleg aangenomen.
Philip Huigen (1664) had een gelijk opgaande partij tegen Mathijs Kossen (1554) op bord 6. Ik was zelf toen nog druk met mijn partij, maar ik heb begrepen dat Mathijs ondanks de waarschuwing vooraf met zijn mobiele telefoon aan in de speelzaal liep. Toen dit voor de 2de keer werd waargenomen deelde de wedstrijdleider een 0 uit.
Ondanks dat Frans Hazenberg (1858) naast mij zat op bord 3 heb ik weinig meegekregen van zijn partij tegen Casper Woudenberg (1760). Vrij snel ging de partij verloren.
Ik (1795) speelde zelf op bord 2 een vrij makkelijke partij tegen Benno Drewes (1773). Hij liep vrij snel achter met ontwikkeling, ik won een pionnetje, bleef de druk erop houden en uiteindelijk verloor hij een stuk en gaf op.
Ik meen dat Albert Kortendijk (1798) tegen de nog ratingloze Daniel Kelsey op bord 8 eerst een pionnetje achter kwam, maar uiteindelijk won hij wat pionnetjes terug, maar leverde wel twee lichte stukken in tegen een toren. Het eindspel van 5 pionnen en een toren voor Albert tegen een paard, loper en 3 pionnen leek mij iets waarvoor zijn tegenstander nog eens goed kon gaan zitten om Albert voor het punt te laten vechten, maar in plaats daarvan gaf hij op.
Zo stond er zowaar een tussenstand van 3 ½ – 1 ½ op het bord, maar op de overige borden stonden we nergens echt lekker.
Jeroen Wieland (nog ratingloos) stond vanuit de opening op bord 5 tegen Niels Hoefsloot (1754) goed, maar het is ergens misgegaan. Het leek mij dat Jeroen onnodig een kwaliteit verloor, waarna hij opgaf, maar zijn stelling zag er toen al slecht uit.
Bart Krol (1906) had het op bord 1 tegen Tom Berkelmans (1844) lastig, maar lang had ik goede hoop dat er een remise in zou kunnen zitten. Zijn tegenstander ruilde echter op het juiste moment de dames af waarna er een toren eindspel overbleef die hij in winst kon omzetten.
Jacques Huijzer (1803) speelde op bord 4 tegen Chris van Bockel (1823). Het leek mij erop dat Jacques een aanval op zijn koning wat had onderschat. Toen zijn tegenstander een stuk offerde op h3 gingen er gelijk 3 pionnetjes vanaf. Uiteindelijk moest Jacques een stuk teruggeven om enigszins onder de druk uit te komen, maar toen ontstond er een eindspel waarbij een ver opgestoomde h pion uiteindelijk voor onoverkoombare problemen zorgde.
Met een gemiddelde rating van 1797 tegen 1730 had er zeker meer ingezeten, maar de vorm van de dag was helaas niet goed genoeg.
Pim Beers
