Zondag 15 mei is Ron Woudsma overleden. Hij was al geruime tijd ziek.
Ron kwam de laatste jaren minder op de club, maar de meeste leden kennen hem wel.
Ron is op latere leeftijd gaan schaken. Wel heeft hij zijn zoon Martijn , al jong, de beginselen van het schaakspel geleerd. Uiteindelijk wist Martijn, hij speelde bij SV Lelystad, zijn vader over te halen om ook lid worden van zijn schaakvereniging. Al snel werd schaken Ron zijn grootste passie.
Samen met Martijn werd Ron in september 1997 lid van onze vereniging. Ron speelde al snel externe competitie. Ik heb al die jaren samen met Ron met veel plezier in één team gespeeld. In het seizoen 1999-2000 vierden wij ons eerste kampioenschap. Met Almere 9 kampioen in de 5e klasse van de SGA. Uiteindelijk speelden wij als Almere 6 jarenlang onze externe wedstrijden.
Toen Ron in Winsum, in het Groningse ging wonen en later in De Meern, waar hij bij SV Trio speelde, bleef Ron trouw aan onze club , door voor de externe competitie te blijven spelen. Na afloop van de wedstijd, stond zijn bedje, gespreid, bij ons thuis voor hem klaar. Bij de uitwedstrijden verzamelden wij ons vaak in Amsterdam. Samen met André Sypkes en Peter Delis aten wij voorafgaand aan de wedstrijd in een Chinees Restaurant. Een meer dan gezellige traditie.
Zoals ik al schreef was schaken een grote passie voor Ron . Hij speelde veel toernooien. De toernooien in Wijk aan Zee, Hoogeveen en Dieren , daar leefde Ron, enorm naar toe. Samen met vrienden voor tien dagen in een hotel of huisje. Met Ron Bruins en Martijn van onze club , heb ik jarenlang de Tienkampen in Wijk aan Zee gespeeld. De dag begon dan met een goed ontbijt, eerst nog een bezoek aan café de Zon, voor het spelen van onze “krascompetitie”. Na afloop van onze wedstijden volgde een uitgebreide analyse van onze gespeelde wedstrijden , wederom in de Zon, met een overheerlijk biertje en een goede maaltijd erbij. daarna wel eens laat werd maakte het grote schaakfeest voor ons helemaal compleet
Ron speelde het liefst met de zwarte stukken. Ron speelde met zwart , ongeacht de zet van wit , consequent Pg8-Pf6. Eeuwig en altijd. Ook bij zomaar een potje schaak, na vele vluggertjes , altijd Pg8-Pf6! En dan, speelde hij vaak naar een eindspel toe ,waarin het gelijk stond, wit met een loper, en Ron een paard, met gelijke pionnen. Bij externe wedstijden werd mij wel eens ingefluisterd; “Dit wordt remise!: Ik wist beter. Met zijn ervaring, van honderden van deze partijstellingen, wist hij deze vaak in winst om te zetten. En toch bleef het iedere keer weer bijzonder!
In Ron verlies ik meer dan alleen een goede schaakvriend.
Ik wens Anneke, Martijn en alle familie, veel sterkte voor de komende tijd.
Jeroen Duin
Mooi verwoord Jeroen. En wat vervelend om te horen. Ik heb Ron ook even mogen kennen in de korte tijd dat ik lid was van de club. Ik herinner mij een aardige vent waar ik het mee kon vinden en die steevast het koningsgambiet speelde als wit, en als zwart inderdaad 1…Pf6. Ik mag dan wel geen lid meer zijn van de club, maar ik volg de club nog steeds via de website. Bij deze wil ik je sterkte wensen met het verlies van een vriend en mijn condoleances overbrengen aan Martijn.