Afgelopen zaterdag speelde het 3e team van Almere, de uitwedstrijd tegen de koploper Zeist 1 , in de 5e klasse C van de K.N.S.B.
Almere moest deze wedstrijd beginnen met diverse invallers, en zelfs op het laatste moment op zaterdag was er nog een afmelding vanwege Corona. De wedstrijd werd gespeeld in een bijgebouw van de plaatselijke Kerk, en onder de klanken van het orgel werd de wedstrijd aangevangen. Deze kerkklanken hoorden wij gedurende onze hele wedstrijd, maar was niet hinderlijk.
Nadat de eerste kruitdampen waren opgetrokken na ongeveer een uur, zag je op de meeste borden gelijkwaardige stellingen. Ondanks het geweldige gemiddelde ratingoverschot van Zeist (1798) tegenover Almere (1648).
Op het 1e bord bij Marc Norden (1773) tegen Gerard Hamers (1878), waren binnen vijf zetten de dames van het bord, en op het 8e bord bij Martin Staa (1402) tegen Johann Kaemingk (1770) had Martin een paard en twee pionnen voor een toren.
Na ongeveer 1.5 uur had Marc een remise aanbod gekregen, welke hij uiteraard mocht aannemen, Een half uurtje later wist Luc van Dijk (1728) zijn sterkere tegenstander Sergio Harnandan (1825) op de knie te krijgen. Met goed spel werden stukken geruild, maar Luc snoepte hier en daar wat pionnen mee. Nadat de paarden werden geruild en Luc nog een pion mee kaapte, gingen zij het eindspel in met beide één toren, maar met liefst vijf pionnen voordeel voor Luc.
Nog enkele zetten doorgespeeld te hebben zag de witspeler het nutteloze in van dit eindspel en gaf zich gewonnen. (0.5-1.5)
Intussen zag je op een paar borden dat de stellingen gelijk blijven, totdat Akshaj (1600) tegen Wijnand Engelkes (1761), zijn stelling opeens verbeterde en hij richting gewonnen eindspel ging. Met twee pionnen op de g-lijn!! en een paard, tegen de witte loper wist Akshaj zijn opdracht goed uit te voeren. Rustig spelen, rustig spelen, rustig spelen was zijn opdracht en dat deed hij voortreffelijk en wist de winst binnen te halen. (0.5-2.5)
Wat ging er gebeuren. Tegenstander Zeist was op een terechte achterstand gezet en hoe nu verder.
Ton Sprong (1720) tegen Jorn Brouwer (1774), speelde zijn gebruikelijke b4 en daarna b5, wat zijn tegenstander verraste. Op de 23e zet overzag Ton een dame zet, maar deze was niet dodelijk. Op de 33e zet bracht Ton zijn dame naar d2 om vervolgens op g5 in te slaan. Vijf zetten later was de partij voorbij en kon Ton de winst bijschrijven (0.5-3.5)
Nog slechts een halfje nodig om een gelijkspel veilig te stellen!
Met nog vier borden te gaan moest dat toch wel lukken.
Martin wist zijn stelling met kwaliteit verschil nog steeds in stand te houden. Hij had zijn tegenstander al diverse keren remise aangeboden, maar die ging daar niet op in. Intussen had Martin nog een pion verloren , maar wist een pion van hemzelf naar f3 te spelen met de witte koning in de hoek op h1! Martin wist zijn tegenstander goed onder druk te zetten en bood wederom remise aan (veel te veel gedaan!!). Dit werd wederom geweigerd en er werd doorgespeeld.
Toen ik mijn partij zat te analyseren, kreeg Martin een remise aanbod terwijl zijn tegenstander nog niet had gezet. Martin zei dat hij eerst moest zetten.
Ik hoorde hiervan, en kon Martin nog influisteren wat de tussenstand was, en remise voldoende.
Ik ging verder met mijn analyse, en even later liep Martin voorbij. Het halfje was binnen en daarmee in ieder geval 1 matchpunt!! (1-4)
Met nog drie borden te gaan moest dat halfje toch ergens opgehaald kunnen worden.
Bij Jan Nijhof (1602) tegen Hans Kuiken (1758) gebeurde dat niet. In een lange tijd gelijkwaardige stelling, moest Jan in het eindspel zijn koning omleggen, helaas.
Met nog twee partijen te gaan, Daniël en Abdul, moest er toch nog een halfje te snoepen zijn.
Daniël Knol (1715) tegen Willem-Jan Veltman (1856), speelde een goede opening en wist zijn tegenstander goed onder druk te houden. Echter in het eindspel verloor Daniël een pion. Dit kostte hem de partij. Manmoedig doorgespeeld tot het onvermijdelijke, maar moest toen opgeven, jammer. Een goede partij en dan een kleine vergissing.
Toen waren de ogen op Abdul Karim Tawfiq ( ??) gericht tegen Peter Egelie (1762). In deze partij was het remise aanbod van Abdul terecht afgewezen, immers de tussenstand was 3-4 in Almeers voordeel. Abdul stond onder zware druk en de stelling werd steeds lastiger en de tijd werd minder. De juiste zetten vinden werd moeilijker, en toen daar de witte toren op de zevende rij binnenkwam, was het een kwestie van tijd. Abdul moest lijdzaam toezien hoe zijn stelling instortte. En toen hij zijn dame moest geven voor twee stukken, had de witte dame vrij spel en was het pleit beslecht. (4-4)
Een mooie teamwedstrijd was ten einde. Wij begonnen aan een moeilijke wedstrijd, maar gedurende de wedstrijd werd het vooruitzicht steeds mooier. Helaas ontbrak de kers op de taart. Maar de ranglijst laat zien dat wij zijn gestegen, verder weg van de onderste plaats, zowel in matchpunten als bordpunten.
Stand:
- Zeist 1 8 24.5
- Woerden 2 6 19
- Kasteel Lekstroom 1 6 18.5
- De Rode Loper 2 5 17.5
- Oud Zuylen Utrecht 2 4 21
- Almere 3 3 15
- Moira-Domtoren 2 3 14
- En Passant 3 1 14.5
Nog te spelen tegen:
En Passant 3 op 2 april thuis in Almere!!!!
Kasteel Lekstroom 1 op thuis in Almere!!!!
Moira Domtoren 2 op 21 mei uitwedstrijd
Dus alle kans om ons te handhaven, tegen de directe concurrentie.
Succes
TS
