Zaterdag 11 februari uit tegen O&O Kampen. In het zeer gezellige plaatselijke buurtcentrum heeft de speelzaal een flinterdun schuifwandje. Dat een jarige job ter plekke minstens 3 keer wordt toegezongen dringt gemakkelijk tot in de speelzaal door.
Ik kom deze middag wat later binnen en zie dat invaller Ton een geweldige vrijpion heeft die alleen ten koste van groot materiaal kan worden afgestopt. Onze pinchhitter flikt het hem dus weer! 1-0 voor Almere. In de nabeschouwing vertelt hij dat hij zijn tegenstander al tijdens de partij een keer mat heeft gezet. “Mat” zegt hij nog tegen zijn tegenstander, voor alle duidelijkheid. Die zal wel even geschrokken zijn… alleen, het is geen mat. En bijna mat is geen mat… Het is ons allemaal wel eens overkomen.
Niet veel later brengt Martin de score op 2-0. Koelbloedig vangt hij de aanval van zijn tegenstander op. Die gaat als een berserker te keer en offert stuk, na stuk om maar in de buurt van de zwarte koning te komen. Echter als de zware stukken van Martin op de 2e en 3e rij binnendringen om vandaaruit alle initiatieven te ondermijnen, is het de hoogste tijd om op te geven.
De Caro Kan van Richard komt vandaag niet goed uit de verf. Ik moet eerlijk zeggen dat ik weinig mee heb gekregen van de details van deze partij. Richard investeert al zijn tijd aan de problemen die de witspeler hem voorschotelt, maar vindt geen verdediging. Hij komt niet toe aan rokeren en de witte centrumaanval krijgt stormkracht. Materiaalverlies is onontkoombaar. 2-1.
Dennis treft vandaag de oudste tegenstander. Maar deze weet wel, in moordend tempo, een heel ingewikkeld stukkenspel op het bord te brengen. Dennis moet rekening houden met allerlei slagcombinaties en (tussen-)schaakjes. Dan volgt een afwikkeling waarna Dennis niet meer heeft dan een piepklein voordeeltje. Hij probeert het nog even maar stemt dan in met remise. 2 1/2 – 1 1/2.
Het is tijd om het strijdperk in ogenschouw te nemen. Hoe staan we ervoor? Aan bord 1 en 2 zijn de gebroeders Klaren beiden in flinke kloppartijen terecht geraakt. Oscar heeft een paard voor 2 pionnen, maar de verbonden zwarte vrijpionnen komen langzaam maar zeker in beweging. Het zijn de voorboden van flinke schaakproblemen voor Oscar. Hoe gaat dit aflopen? Het is hier nog niet gedaan.
Duncan, aan bord 2, heeft wat meer ruimte voor zijn stukken maar het materiële evenwicht is nog niet verstoord. Wit lijkt een aftrekaanval tegen de dame te hebben. Gaat dat nog wel goed? De supporters van Almere1 houden hun hart vast. Caspar heeft met wit een buitengewoon hectische partij. De tegengestelde rokade en de wederzijdse drang naar voren tekenen deze compromisloze strijd. Het is een partij waarin beide spelers afzien van kwaliteitswinst en waarin de lange diagonaal a8, h1een steeds grotere rol gaat spelen in het voordeel van de zwartspeler. Tenslotte is ook Rob wederom bezig met een titanenstrijd. Hij moet een geweldige aanval weerstaan. Zijn opponent heeft een paard in de aanbieding gedaan dat Rob zeer waarschijnlijk terecht, niet slaat. De zwarte stukken rukken op richting de koning. Rob doet een uitval met de Dame en slaat een pion op b2. Vanaf dat veld ondermijnt hij de aanval van zijn tegenstander en kan hij even later ook een pion pakken op e5. Een scherpe afwikkeling volgt en er resteert een eindspel met voor beide spelers, loper en paard en een pionnenmeerderheid op de andere vleugel. Rob heeft 2 pionnen tegen 1 op de damevleugel en op de koningsvleugel beschikt zijn tegenstander over 3 tegen 2 pionnen. Is dit remise? In ieder geval ontstaat er een interessant eindspel waar later nog veel over zal worden gesproken.
Dan wint Duncan opeens! Zijn tegenstander voelt zich gedwongen om een kwaliteit te geven. Met zijn loperpaar lijkt die er nog een hele partij van te kunnen maken maar Duncan geeft een pion terug voor een niet te stuiten aanval. Het best haalbare is een toren-tegen-loper eindspel, maar dat is verloren ziet ook de witspeler en hij geeft op. Het is 3 1/2 – 1 1/2. Kat in het bakkie? Zeer zeker niet!
Terwijl voor de zoveelste keer ‘het lang zal ze leven’ losbarst en wederom menige oerkreet wordt geslaakt aan de klaverjastafel in de naastgelegen kantine, loopt de spanning in de speelzaal hoog op. Rob heeft een belangrijke pion moeten inleveren en zwart, in de partij van Caspar, heeft een belangrijke extra troef gekregen, namelijk een gevaarlijke vrijpion op de d-lijn.
Het zal dus allemaal van Oscar moeten komen. Maar die heeft inmiddels te maken met 2 ver doorgeschoven verbonden vrijpionnen, waarvan er minstens 1 dreigt te promoveren. In plaats van denken aan de overwinning wordt nu gevreesd voor een kleine nederlaag. Dan vindt Oscar de zet Th1, hij geeft daarmee een paard terug maar ondersteunt tegelijkertijd de opmars van zijn vrije h-pion met de toren. In de wandelgangen wordt de partij uitgebreid besproken. We zijn het helemaal met elkaar eens dat het nu hoogstwaarschijnlijk remise wordt. Daarmee zou de match in een toch enigszins teleurstellend 4-4 gelijkspel eindigen.
Maar dan komt Ton melden dat Oscar gaat winnen!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! NEE, HOE DAN??? Zijn tegenstander heeft iets verkeerd gedaan. De pion van Oscar gaat promoveren. Een ultieme winstpoging blijkt even later een hele dure fout, want eerst Rob en daarna Caspar moeten inderdaad hun koning neerleggen. Daarmee wint Almere met de hakken over de sloot.
| O&O Kampen 1 | Rating | Almere 1 | Rating | |
| Cornelissen, W. (William) | 2049 | Klaren, O. (Oscar) | 1996 | 0 – 1 |
| Visscher, J. (Jarno) | 1927 | Klaren, D.S.Y. (Duncan) | 2079 | 0 – 1 |
| Mujkanovic, M. (Muharem) | 1949 | Leusden van, D. (Dennis) | 2114 | ½ – ½ |
| Ekkel, R. (Ronald) | 1972 | Schip van ‘t, R.M. (Richard) | 1966 | 1 – 0 |
| Spoelstra, H.C. (Hans) | 2025 | Kruijf, C.A. (Caspar) | 1892 | 1 – 0 |
| Ekkelboom, B. (Berd) | 1837 | Heijlman, M. (Martin) | 1851 | 0 – 1 |
| Vierhuis, R.G.A. (Ronald) | 1579 | Sprong, T. (Ton) | 1753 | 0 – 1 |
| Quilligan, D. (David) | 1737 | Kamp van de, R.C. (Rob) | 1756 | 1 – 0 |
| Gemiddelde Rating: | 1884 | Gemiddelde Rating: | 1926 | 3½-4½ |
