Afgelopen donderdag speelde Almere 4 tegen VAS 4 in de 1e klasse A. Het was een belangrijke wedstrijd omdat VAS nog op 0 punten stond en Almere had al 2 wedstrijdpunten. In deze 1e klasse degraderen er twee teams, dus het belang was groot.
De wedstrijd die gepland stond op 17 december, kon niet gespeeld worden omdat de zaalruimte niet beschikbaar was. In goed overleg werd er één partij afgelopen maandag bij Almere gespeeld en de andere zeven partijen dus donderdag.
Na lange tijd onder druk te hebben gestaan moest Hans Kaldenbach toch het lootje leggen en begonnen zijn team genoten met een 1-0 achterstand. Doel was om deze wedstrijd niet te verliezen, een gelijkspel was al voldoende.
Al vrij snel was de achterstand ingehaald door een snelle overwinning van Johan Haspels op het 7e bord. Hij was rondom 21.30 uur al klaar. Na een onbegrijpelijk stukoffer, verslikte zijn tegenstander zich nog een keer. Hij viel twee paarden tegelijk aan, maar overzag de aanval van één van de paarden op de Toren en Dame, en gaf direct op.
Vrij snel daarachter aan zorgde Ton voor het 2e Almeerse punt. Zijn tegenstander kon de druk op de E5 pion niet goed ondersteunen. En toen hij dat wel deed, volgde een paard aanval van Ton op de Dame van zijn tegenstander die onmiddellijk stuk winst opleverde. 1-2
Pieter die nog wel een remise aanbod had gedaan, kwam langzaam aan minder te staan, wat uitmondde in een aantal pionnen achterstand. Tenslotte moest hij zijn vlag strijken en was de stand weer in evenwicht.
Hans Heine Makkreel wist zijn veel sterkere tegenstander goed van het lijf te houden, en wist een pion te veroveren. Nadat Hans remise had aangeboden ging zijn tegenstander in de denktank. Wat bleek Hans was zijn klok vergeten in te drukken. Nadat hij dit had geconstateerd en had hersteld, was de remise een feit.
Er waren toen nog drie borden bezig, waarop onze tegenstanders de betere ratings hadden. Echter, en u voelt hem al, dat is niet altijd bepalend. Wel was het zo dat zowel Johan Dielhoff als Kees Vlak in tijdnood waren. Maar zij hadden wel het voordeel dat hun klokken niet goed waren ingesteld, en de increment dus iets meer tijd opleverde. Dit was aan één van de borden waar de teamleider/wedstrijdleider speelde ??
Kees Vlak , die onder zware druk speelde, wist steeds de juiste zetten te spelen, en zijn tegenstander was de wanhoop nabij. Dit resulteerde ook in stukverlies en vervolgens in het verliezen van de partij. De tegenstander was ook direct verdwenen, en hield net als vorig jaar tegen Ton een slecht gevoel over aan het spelen tegen Almere. 2.5 – 3.5
Nadat vervolgens Johan Dielhoff zijn felle gevecht verloor, zijn tijd bleek onvoldoende, in een iets mindere stelling, lag de uitslag in handen van Bert.
Deze liep intussen met een Dame in zijn vestzak, die hij straks nodig had voor zijn promotie.
Tijdens de wedstrijd dacht Bert dat de partij van Ton in remise was geëindigd, en besloot hij vol op de aanval te gaan. Toen hij hoorde dat Ton had gewonnen, zei hij dat hij anders wel een rustiger voortzetting had gekozen, echter ik vertelde hem dat het niet erg was omdat Piet slecht kwam te staan en hij toch voor de winst moest gaan.
En dat deed Bert met verve.
Echter met nog 3.45 minuten op de klok bij Bert, viel de klok uit. Een probleem wat helaas vaker voorkomt bij VAS. Nadat Ton de tijd had herstelt met hulp van Piet (hij wist de klokstanden nog) kon er verder worden gespeeld.
Bert bleef onder dit alles stoïcijns. Speelde met zijn pionnen vol op de aanval wat resulteerde in opgave van zijn tegenstander.
Bert won en de winst voor Almere 4 was een feit. 3.5 – 4.5
Vier punten los van de degradatie plaats.
Hopelijk komt er nog een publicatie van zijn mooie pionnen aanval.
Oh ja, bij vertrek uit de zaal moest Bert nog wel even die mooie Dame uit zijn zak halen, en terugplaatsen op het bord.
