Almere 1 won vorige week overtuigend van Paul Keres 3 met 5½-2½. In dit verslag laten we grotendeels de spelers zelf aan het woord over hun partijen. Zie https://knsb.netstand.nl/pairings/view/1719 voor de persoonlijke scores, ratings en dat soort grappen.
Tobias: De match begon met een verliespartij van Pim op bord 8. Hij kreeg een interessante variant tegen zich in de Caro-Kann: 1.e4 c6 2.d4 d5 3.Pc3 dxe4 4.Pxe4 Lf5 5.Pg3 Lg6 6.P1e2 e6 7.Pf4. Na Lc4 dreigt wit soms te offeren op e6, meestal met de loper. Wit kan ook de zwarte loper op g6 gaan opjagen met h2-h4-h5. Een echte klassieker in deze variant is Tal-Botwinnik, Moskou 1960: http://www.chessgames.com/perl/chessgame?gid=1032520. Botwinnik voorzag dat Tal zou offeren op e6 en had in zijn voorbereiding een verdediging uitgewerkt. Helaas was iedere gelijkenis met Tal en/of Botwinnik ver te zoeken in Vreeken-Groot, Utrecht 2018. Pim verdedigde aanvankelijk goed, maar schoot later een bok. Overigens speelt Tiviakov deze variant ook, maar dan met de simpele bedoeling om zwart het loperpaar afhandig te maken: http://www.chessgames.com/perl/chessgame?gid=1653889.
Mijn tegenstander Anton Rosmuller deed een positioneel pionoffer met 17…Pf4!?.
Hier zou ik goed gedaan hebben aan 18.exf5, zodat veld e4 vrijkomt voor mijn paard en de witveldige loper ook wat scope krijgt na een later Le2-d3. Eerst slaan op f4 en dan op f5 leek ons na de partij ook oké. Na mijn hebberige voortzetting 18.Lxf4 exf4 19.Dxf4 Le5 20.Dd2 f4 staat zwart echter beter. Mijn lichte stukken doen niets en mijn tegenstander is oppermachtig op de zwarte velden.
In deze stelling (zwart aan zet) lijkt de zwarte aanval beslissend. We dachten dat zwart hier kon winnen met 30…g3 31.hxg3 Txg3!, maar er is niet zoveel aan de hand zolang ik maar niet die kwaliteit op g3 pak. De engine verklaart de stelling 0.00 na 32.Pd3. Mijn tegenstander koos echter voor 30…Dh4 waarna ik zelf g3 kan spelen: 31.g3 fxg3 32.Txf8+ Kxf8 33.hxg3 en nu sta ik beter.
Ivo: Frans won uit de opening een pion op e5 met een mooie aftrekaanval op b7. Daarna wilde hij het voordeeltje zo nauwkeurig mogelijk converteren en was actief bezig met al het tegenspel van de tegenstander in te dammen. Dat ging echter niet helemaal zoals gepland en ineens had de tegenstander heel sterk Df6! Dreigingen op de witte velden (f3 vooral) en ook b2 bleek ineens in te staan. Vrij wijselijk gaf Frans de pion terug en tot zijn opluchting won hij vrij snel daarna opnieuw een pion na een onnauwkeurigheid van zijn tegenstander. Ditmaal lukte de omzetting tot een punt wel overtuigend en had onze graaggeziene invaller al 2/3 dit seizoen!
Zelf leek ik een snelle dag te gaan krijgen. Mijn tegenstander blunderde in de opening en ik won een stuk voor twee pionnen. Het was nog niet helemaal uit, maar mijn scherpte verdween wel. Daar wist mijn tegenstander goed gebruik van de maken en hij bleef lang goed verdedigen. Pas op zet 39 had ik eindelijk een stelling waarin ik gewoon een toren voor zou komen te staan. Maar oh nee, ik was te jong en onbezonnen en vond een mooiere winst… en nóg een mooiere. En die werkte uiteraard niet zomaar en ik zag tot mijn spijt de dame van de tegenstander zich in mijn stelling wringen. Eeuwig schaak leek alleen nog te vermijden door mat te gaan, dus moest ik echt voor een halfje tekenen. Deze pijn is te herleven in de partijviewer. Hierbij wil ik meteen even mijn excuses maken voor mijn beetje nukkige gedrag direct na de partij tijdens de analyse met mijn tegenstander.
Richard was erg solide:
Dennis: Met zwart kreeg ik een Slavische stelling op het bord waar zwart geen problemen moet hebben. De stelling winnen was echter lastig. Uiteindelijk werd het in de tijdnoodfase toch spannend, zie hieronder de partij.
Diederic had een interessant scherp middenspel en wist het op een mooie manier af te maken:
Tot slot was Martijn als enige nog bezig. Hij had inmiddels een kwaliteit geofferd maar had een sterk loperpaar en vrijpionnen. Voor de toeschouwers werd er door Martijn, zoals wel eens vaker, een spektakel van gemaakt:
