De competitieleider van de SGA had het van te voren goed gezien: in de laatste ronde stond de wedstrijd Almere 1 – Chaturanga 1 op het programma, beide teams hadden alles gewonnen en stonden zelfs gelijk in bordpunten. Voor de gelegenheid hadden verschillende basisspelers hun plekje afgestaan aan op papier wat sterkere collega’s, zo speelden Peter, Johan D., Klaas en Kees niet mee. Martin H., Caspar en Mark G. hadden eerder al een keer ingevallen en mochten weer aantreden, nieuw was onze recent teruggekeerde Ahnaf. Toch hadden met al deze extra invallers de tegenstanders nog steeds een klein rating voordeel.
Ik heb heel weinig van de andere partijen gezien, dus zal het vooral over mijn eigen partij hebben.
Ben speelde op bord 8 een puike partij, won snel. Altijd lekker om een vol punt op het bord te hebben. Ik meen dat Caspar toen al remise had gespeeld. Hij dacht van te voren een 2000+ speler te treffen, en had het al over als hij gelijkwaardig uit de opening zou komen (bord 1, met zwart), dat hij voor remise zou gaan. Het was een iets lager gerate tegenstander, ongeveer gelijk qua niveau als Caspar, en dat was ook reden genoeg om remise overeen te komen.
Het duurde daarna even voor de volgende uitslag, Mark verloor helaas en de stand was 1 1/2 – 1 1/2.
In de tijdnoodfase vielen 4 partijen allemaal onze kant uit. Martin stond slecht, maar won. Ahnaf stond wat minder, maar won. Albert stond verloren (volgens zijn tegenstander in ieder geval), maar won. Ik heb volgens mij nergens minder gestaan, maar wel verschillende keren een voordeel niet weten te pakken/vasthouden.
Richard was toen nog bezig en speelde uiteindelijk remise.
De 6-2 overwinning is zeker geflatteerd, maar het blijft een overwinning. Kampioen en volgend jaar een klasse hoger proberen.
