ODI 1 tegen Almere 5
Door Edwin Meijer
Het zal waarschijnlijk geen gewoonte worden, maar voor deze keer schrijf ik (ondergetekende) het verslag. Het is dinsdag 10 januari 2012. De laatste keer dat ik achter een bord zat was 12 december 2011. En zelfs toen heb ik niet gespeeld vanwege een afwezige tegenstander. In eerste instantie had ik me nog wel opgegeven voor het daarop volgende “kerst schaken”, maar bij nader inzien leek het mij een beter idee om weer eens echt te gaan “oefenen” tot het nieuwe jaar. Hopelijk komen we dan weer wat beter uit de verf. Nou probeer ik dat in principe altijd wel dagelijks, maar de laatste tijd was het meer en meer alleen maar snelschaken op het Internet. En dat zette voor mijn gevoel ook niet echt zoden aan de dijk. Maar alle vervroegde goede voornemens ten spijt, het meeste van de tijd kwam het er niet van (dan wel weer hierom, dan wel weer daarom). En dat frustreerde mij enorm. Alleen enkele dagen voor het nieuwe jaar lukte het even. Maar al met al had ik er voor wat het nieuwe jaar betreft een hard hoofd in.
We moesten op komen draven tegen ODI 1 in Amsterdam. Stanley was zo vriendelijk om mij en Moshe te rijden. Vers onderweg vertelt Moshe mij dat ik op bord 1 zit. Dat was even slikken. Zoals ik al zei, ik had er een hard hoofd in. Maar ik ben nou ook weer niet het type dat nee zegt. Ik zit wel graag op de hoge borden. Stanley was ook blij verrast toen hij te horen kreeg dat hij aan het 3e zat. Eenmaal aangekomen was de verassing nog groter want Moshe had zich vergist. Stanley speelde op het 2e! Langzaam aan druppelde de rest van ons team binnen. Waaronder Hans Bovenschen, die vanwegen zijn Interne promotie nog een leuke anekdote met ons deelde over hoe hij in het verleden (voor mijn tijd in ieder geval) al een keer eerder naar de A groep was gepromoveerd en vervolgens degradeerde van de A naar de B naar de C en naar de D. Auw! De stemming leek goedgeluimd. We hadden er zin in.
We speelden overigens op een alleraardigste locatie. Te weten restaurant-partycentrum De Halve Maen. We speelden dan ook aan tafels waar normaal gedineerd wordt. Gedekt en al. Beetje lastig noteren alleen met een tafelkleed als ondergrond. Het was nog even wachten op de rest van de ODI spelers maar eenmaal compleet waren kon de strijd van start. Ik heb afgezien van Stanley’s partij (omdat hij naast mij zat) weinig meegekregen van de andere borden. Ik ben niet een keer van mijn bord geweest. Stanley en ik bevonden zich in Zuid-Europese sferen. Ik speelde een Spaanse partij, Stanley een Ital
