Afgelopen maandag speelde Almere 2 tegen Boven IJ 2 haar tweede competitiewedstrijd.
Vooraf was het even puzzelen, omdat Bosje deze dag tentamen moest doen en hij later zou komen. In de opstelling speelde hij op bord vier, zodat hij wit had als hij veel tijdsachterstand zou hebben. Ton zou dan altijd nog kunnen invallen, mocht Bosje er niet voor 9 uur zou zijn.
Dit alles hoefde niet, Bosje was weliswaar later (20.40), maar kon ruim op tijd beginnen en speelde met een vlot tempo zijn eerste twaalf zetten en had na een paar minuten de meeste zetten gedaan van alle spelers. Dit kwam mede doordat zijn tegenstander de fout maakte om ook snel te spelen.
Nu de wedstrijd. Het team van Boven IJ was, op de eerste en tweede bordspeler na, geen erg sterk team. Uiteraard boden zij wel tegenstand, maar de meeste borden zijn niet echt in gevaar gekomen of het was door eigen onoplettendheid.
Bij Dennis op bord acht ging het van een leien dakje en al vrij vroeg op de avond was het pleit beslecht en stonden wij met 1-0 voor.
Bij Knotje op bord drie was het even anders. Hij had een torenoffer niet zien aankomen en nam zijn tijd om dit eens goed te bekijken. Hij zag dat aanname hem voor grote problemen zou stellen (mat in 10) en koos voor de iets mindere stelling, welke hij wel zorgvuldig moest uitspelen. Zijn tegenstander hielp hem enigszins door niet de beste zetten te spelen.
Bij Bert op het eerste bord (hij offerde zich zelf op, waarvoor dank) was een lastige stelling ontstaan. Echter de sterke eerste bordspeler speelde niet de verwachte zetten en Bert kroop onder de druk vandaan.
De andere borden stonden goed, maar nog niet echt beter. Bij Mike op het vijfde bord was zijn tegenstander bezig om het bord dicht te schuiven. Die had waarschijnlijk veel Halma gespeeld vroeger, maar vergat daarbij de a-lijn goed bezet te houden. Toen Mike zijn drie zware stukken op a8-a7 en a6 plaatste, kon de afruil beginnen en kwam Mike binnen. En binnen luttele zetten was over. 2-0. Mike heeft hiermee 2/2 en weet met schaken nog genoeg gewicht in de schaal te leggen.
Gelijktijdig scoorde Bosje het derde punt. Kleine curiosa was dat Bosje een dame vergat te slaan, maar hij wilde graag het eindspel winnen zoals hij mij vertelde. Zie onderstaand partijfragment.
Bij Overway op bord zes stond een gesloten stelling op het bord, maar Overway wist alle aandacht op de a-lijn te vestigen. Toen zijn tegenstander zijn stukken hier naar toe had gemanoeuvreerd, sloeg Danny toe op de koningsvleugel en peuzelde daar de pionnen op. Al snel werd er opgegeven en was het 4-0.
Bij Woudje was de partij onder controle, en was het een kwestie van tijd. Zijn tegenstander Peter Sassen verbruikte ook meer tijd en moest tenslotte opgeven, de partij (met analyse door Woudje zelf) is hieronder na te spelen. Gelijktijdig scoorde Knotje op het bord ernaast. Na geduldig gebruik te hebben gemaakt van de mindere zetten van zijn tegenstander zorgde Knotje voor de 6-0.
Martin Heijlman, die zoals altijd complicaties had ingebouwd, vergiste zich in het eindspel en gaf een volle toren cadeau. Gelukkig voor hem had hij de kwal voorsprong en een ver opgerukte pion en na behendig gemanoeuvreer wist hij met weinig tijd op de klok zijn tegenstander te bedwingen 7-0
En dan Bert op bord 1. Mijn complimenten voor zijn strijdlust. Vanuit een mindere stelling had hij zich goed teruggeknokt tegen een tegenstander met een rating van 2276. En Bert kwam weliswaar in een moeilijk eindspel met een gelijk aantal stukken, maar had gewoon de kansen. Toen de tijdnood aanbrak, vergiste Bert zich en moest zijn koning omleggen. In de analyse bleek de kans op remise te bestaan, maar deze was wel lastig te vinden. Bosje: Zo kwam het gezegde
