Afgelopen maandag speelde Almere 4 het belangrijke degradatie duel tegen Boven IJ 3.
Op de ranglijst waren deze teams aan elkaar gewaagd, beide twee matchpunten alleen Almere ha den half bordpuntje meer.
Een gelijkspel behoorde tot de mogelijkheden, maar dan moest de laatste wedstrijd de beslissing brengen en dat was riskant. Daarom wisten alle spelers het belang van deze wedstrijd, er moest gewonnen worden.
Wij speelden deze wedstrijd zonder Ahnaf, die verhinderd was vanwege school verplichtingen, maar hadden geen concessies gedaan aan de opstelling. Daar en tegen verscheen Boven IJ met een tactische opstelling, zij hadden hun twee sterkste spelers op bord vier en vijf geplaatst.
Vanaf het begin werd er strijd geleverd, en met name invaller Albert Kortendijk die zich had voorbereid ging als een razende uit de startblokken op bord zes. Nadat zijn partij enigszins vervlakte vroeg hij of remise voldoende was. Dit was geen probleem, echter toen Albert ergens een pion won zei hij mij dat hij doorspeelde.
Snel daarna wist hij te scoren en was het eerste punt binnen. Intussen werden de stellingen op de overige borden steeds beter.
De borden van de beide Pietermannen waren nog wel onduidelijk, Johan Dielhoff moest behoedzaam blijven spelen ondanks het voordeel van het lichte stuk, mar de rest van de borden stond goed.
Plotseling vielen de punten als een waterval, Kees op bord drie pakte het punt, Pieter Kooijman scoorde de 3-0 waarna Ton het 4e punt binnensleepte.
De overige vier borden moesten het belangrijke halfje opleveren voor de winst. Dit halfje werd gepakt door Gerard, die zijn mooie aanval niet zag doorslaan. Maar de teamwinst was binnen, waarna vervolgens Johan en Andries nog twee punten aan ons totaal toevoegden.
Helaas moest Pieter Nobel als laatste het onderspit delven, maar toen was de belangrijke winst al binnen, 6.5
