Almere 1 wint eindelijk
Door Dennis van Leusden
Het eerste team moest het nu een keer waar gaan maken. Bijna iedere ronde werd er met 3,5 – 4,5 verloren en stonden we met 0 matchpunten onderaan de lijst. Met versterking van Martijn Woudsma gingen we de strijd tegen het derde team van Philidor 1847 aan die reeds 8 matchpunten hadden.
Als eerste was Martin van Gils (bord 3, zwart) klaar, hij speelde zijn favoriete systeem in het Scandinavisch. Na de opening lijkt wit de kansen te hebben. Echter had de tegenstander last van lichamelijke klachten en was tevreden met remise.
Heel snel daarna scoorden we ons 1e punt, Frans Hazenberg (bord 7, zwart) had na de opening een structureel positioneel voordeel kunnen omzetten in een winst. De semi-open a-lijn en een centrum meerderheid gaf de tegenstander een passieve stelling. Frans verdubbelde torens, fixeerde de pion op a2 door een toren op a3 te zetten, wit verloor uiteindelijk materiaal.
Er stonden nog meer stukken, maar om even een idee te geven.
Caspar Kruijf (bord 6, wit) speelde een mooie theoretische variant van het Italiaans waar hij in het middenspel heel veel druk op de stelling zette. Na een klein slippertje van wit kon zwart de schade iets verkleinen. In een iets betere stelling voor Caspar wordt er remise afgesproken.
Hier bleek het beste plan te zijn om de dames op het bord te houden, de zwakke punten van zwart zijn zijn pionnen en zijn onveilige koning. Caspar ruilde hier dames, en dat maakte zwarts leven een stuk dragelijker, nog steeds een plus voor wit. Al met al een goede partij van Caspar.
Bij Leo Damen (bord 8, wit) werd het ook remise, de tegenstander stond lichtelijk onder druk maar kon het nog allemaal keepen. Tussenstand 2,5
