Na de eerste twee ronden hadden Almere 1 en VAS 4 beide nog geen matchpunt laten liggen. Op papier was Almere 1 favoriet voor de onderlinge ontmoeting, maar het veel jongere team van VAS had slechts 2 1/2 bordpunt laten liggen (wij 5 1/2) en moesten niet onderschat worden. Almere miste Albert, Peter D. en toen meldde ook Ben zich nog eens ziek af. Met Karim, Johan H. en Martin H. hadden we echter voor sterke invallers gezorgd en reisden we donderdag vol vertrouwen naar Amsterdam af.
Ik heb zelf heel weinig van de andere partijen meegekregen. Ik had mijn handen vol aan mijn eigen partij waar ik vanaf het begin gedrongen stond en een eindspel inging met een pionnetje minder. Gelukkig hoorde ik, toen ik het eigenlijk niet meer zo zag zitten, dat de teamwinst al binnen was: Johan H., Johan D., Martin H. en Karim hadden gewonnen, Kees speelde remise, Klaas verloor. Mijn tegenstander had veel tijd geinvesteerd in te proberen een mooie combinatie te vinden, wat niet lukte, en dat brak hem uiteindelijk op. Mijn remise aanbod toen hij nog een halve minuut had en ik nog 10 sloeg hij af, toen besloot ik om het hem maar zo moeilijk mogelijk te maken en voor de winst te gaan spelen. Mijn tegenstander greep mis en kon mijn promotie niet meer tegenhouden. De winst was ook voor mij binnen. Richard’s partij tegen een sterke jeugdspeler eindigde daarna in remise.
6-2 was een zeer welkome, maar geflatteerde overwinning. Ik hoorde later dat mijn bord niet het enige was waar het ook zomaar de andere kant op had kunnen vallen.