de verrichtingen van huisje Frans, Ron, Jeroen, Dennis en Martijn
Vrijdag 22 januari 2016 was het dan weer zover: het prestigieuze Tata Steel Chess tournament.
Ron haalde zowel mij, Dennis en Jeroen op om gezamenlijk richting Wijk aan Zee te vertrekken alwaar Frans vanuit Amsterdam reeds gearriveerd was en ons opwachtte in – voor het 2e jaar – het huisje naast de italiaan (Tarantella).
Enige commotie ontstond direct al bij inschrijven alwaar ik vantevoren al aangaf toch echt niet indelingsnummer 6 te willen krijgen wat inhoudt dat je met 2x zwart begint. Men raadt het al, uiteraard kreeg ik nummer 6. Aangezien ik vorig jaar groep 2 had gewonnen had ik recht op promotie en mocht ik in groep 1B aantreden.
Dennis werd ingedeeld in groep 3D.
Ook bij Frans ontstond enige commotie, hij werd voorlopig ingedeeld in ‘een’ groep 6, wat op het indelingskaartje werd aangegeven met 6*. Een half uur voor aanvang werd hij weer in de zaal verwacht om zijn definitieve indeling te verkrijgen. Uiteindelijk kwam hij toch een groep hoger en belandde in groep 5G.
Jeroen werd ingedeeld in groep 6A.
Ron werd ingedeeld in groep 6B.
Doelstelling was net als vorig jaar om gezamenlijk toch wel minimaal 50% te scoren, we begonnen meteen voortvarend en de vrijdag bleek voor ons een succesdag!
Op volgorde van groepen verging het ons als volgt.
Ronde 1, vrijdag 22 januari 2016
De 1e ronde is wat mij betreft altijd even wennen, je moet weer even in het wedstrijdritme komen en de adrenaline en de hersenpijniging moeten nog enigszins op gang komen en er rust dan toch bij mij altijd wat meer spanning op dan bij latere rondes.
Ik kwam lekker uit de opening maar door een te haastige en onnauwkeurige 12e zet (e6) kwam mijn loper op f5 in het gedrang. Ik dacht snel h4 te kunnen spelen maar daar kwam het niet meer van (nou ja, veel later pas). Gelukkig kwam wit al snel in nog ergere tijdnood dan ik en kon ik met mijn 2 knollen uiteindelijk zijn dame vangen. Het 1e punt in de voor mij zware groep was binnen! Zie onderstaande partij:
Dennis won zijn eerste partij, zie hieronder zijn analyse.
Frans begon in zijn zware groep met een solide remise tegen iemand met 100 elo meer.
Jeroen begon met een prachtige partij en wist met wit de dame van de tegenstander op te sluiten op h2! Zie onderstaande partij:
Ron had aan het begin van het toernooi al aangegeven dat hij op een schema zou ‘rijden’ van 9 uit 9 gezien zijn rating (hoogste in zijn groep). Een duidelijk schema waarin telkens maar één uitslag mogelijk was. Ron begon met zijn geliefde Caro Kann doch kreeg direct op zet 3 het relatief onbekende Df3!? op het bord. Na een hoop gemanoeuvreer inclusief een kwaliteitsoffer kon Ron met zijn prachtige lopers uiteindelijk het verschil maken en het punt naar zich toetrekken, zie onderstaande partij:
Tussenstand:
Martijn: 1 uit 1
Dennis: 1 uit 1
Frans: 0,5 uit 1
Jeroen: 1 uit 1
Ron: 1 uit 1
Al met al met de 1e vrijdag afgesloten met een score van 4,5 uit 5!
Ronde 2, zaterdag 23 januari 2016
Na 1 dag is alles weer als vanouds en vertrouwd en na het ochtendritueel (ontbijt met gekookt eitje, de krascompetitie en een korte voorbereiding) kon ronde 2 van start.
Ik kwam wederom lekker uit de opening en voelde kansen maar nam iets teveel risico met mijn 26e zet (Bg6). Wit zag gelukkig ook niet hoe hij het spel naar zich toe kon trekken en gaf pardoes op zet 39 een pion weg. Mijn toren stond echter zeer ongelukkig en na de tijdcontrole nam ik erg veel tijd om een winstplan te vinden. Uiteindelijk lukte dat echter zat ik vanaf zet 50 al op de increment (van slechts 10 seconden) te spelen terwijl mijn tegenstander nog ruim een uur had. Deze tijdnoodstress die ruim een uur geduurd heeft kostte me uiteindelijk een halfje. Mijn tegenstander gaf mij wel een compliment dat ik het ruim een uur volgehouden heb met slechts 10s per zet. Na deze partij was ik wel helemaal gaar en baalde toch wel dat ik het niet kon afmaken. Op papier mocht ik echter totaal niet klagen door met 1,5 uit 2 te starten.
Dennis speelde remise, hij had een pion gewonnen maar die zou binnen een aantal zetten verloren gaan. Het eindspel was waarschijnlijk iets beter voor zijn tegenstander.
Frans speelde wederom remise, ditmaal tegen de hoogste ratinghouder van zijn groep die ruim 150 elo meer had dan Frans. Klasse!
Jeroen kon de 2e partij helaas niet naar zich toetrekken en in een chaotische stelling ging hij helaas ten onder.
Ron begon met een rustige opbouw middels het Londen-systeem maar al snel sloeg de vlam in de pan toen Ron met 12 g4 de aanval koos. Tegenwoordig komt de zet g4 ook bij grootmeesterpartijen steeds vaker voor en zorgt vaak voor veel spektakel. Ron stond beter, was echter even te onnauwkeurig waardoor zijn tegenstander beter had kunnen komen te staan die dat echter ook niet zag waardoor Ron nog beter kwam te staan. Op het eind had de tegenstander nog een Houdini-achtige escape kunnen uitvoeren door Ron te dwingen tot het geven van eeuwig schaak, zag dit echter niet waarna Ron het met een aantal krachtzetten direct wist te verzilveren. Met 2 uit 2 lag Ron keurig op schema!
Tussenstand:
Martijn: 1,5 uit 2
Dennis: 1,5 uit 2
Frans: 1 uit 2
Jeroen: 1 uit 2
Ron: 2 uit 2
Ditmaal een 50% score met 2,5 uit 5. Overall 7 uit 10.
Ronde 3, zondag 24 januari 2016
Ik mocht eindelijk met wit aantreden en had thuis al besloten dat ik tegen het siciliaans de zogeheten grandprix zou gaan spelen. Ik kwam zeer goed uit de opening en stond na de 11e zet van zwart al erg goed. Op zet 17 speelde ik het echter net iets te rustig aan en zwart kon zich bevrijden met een pionoffer wat ik niet goed heb ingeschat. Op zet 30 besloot ik tot een stukoffer waar ik al een paar zetten eerder naar aan het toewerken was maar het was helaas niet meer dan remise. Met een rustige voortzetting had ik meer kansen behouden. Uiteindelijk hield ik een loper en 3 pionnen over tegen 2 lopers en heb dit nog tot het einde uitgemolken maar mijn tegenstander verdedigde zich goed en kon het remise houden. Op papier was 2 uit 3 prima maar ook hier had ik een lichte nare nasmaak van, er had toch meer ingezeten.
Dennis moest helaas zijn 1e nul incasseren, een grote klap vanwege een dramatisch slot. Zie hieronder de partij:
Frans mocht aantreden tegen de jongste telg van de beroemde schaakfamilie van Foreest, de jonge dame Machteld van Foreest. Broer Lucas van Foreest zat overigens bij mij in de groep die ik in de laatste ronde zou treffen. Frans speelde het italiaans (we zaten ten slotte niet voor niets naast de italiaan!) en kreeg al snel ruimtevoordeel op de damevleugel. Op enig ogenblik besloot Frans een stuk te offeren voor 3 pionnen en met zijn zware stukken een koningsaanval op te zetten. Enkele zetten later vergreep zijn jonge tegenstandster zich door een giftige pion te slaan waardoor Frans zijn stuk met rente terugwon. In het daarna onstane toreneindspel hield Frans 3 pionnen meer over en schoof dit vakkundig uit.
Jeroen speelde weer een partij zoals we van hem gewend zijn met een vroeg g4 waarbij een remise uitgesloten is. Voor zover ik me kan herinneren had Jeroen alle kansen maar besloot een aantal malen tot een anti-Jeroen zet (terugtrekkende beweging) waardoor hij het momentum verloor en de tegenstander het punt naar zich toe kon trekken.
Ron speelde weer zijn geliefde Caro Kann en kreeg ditmaal de vreemde zet 5 f3!? voorgeschoteld. Ron bleef echter normale ontwikkelingszetten spelen en besloot na 0-0 van wit om zelf lang te gaan en op koningsaanval te spelen. Nadat zijn tegenstander pardoes een pion op d4 in liet staan die Ron met zijn toren kon nemen ging het snel bergafwaarts met de witspeler. De toren op d4 kon zwenken naar de h-lijn en met een boel stukken gericht op h2 en g3 kon wit spoedig opgeven. Ron bleef keurig op schema rijden!
Tussenstand:
Martijn: 2 uit 3
Dennis: 1,5 uit 3
Frans: 2 uit 3
Jeroen: 1 uit 3
Ron: 3 uit 3
Weer een 50% score met 2,5 uit 5. Overall 9,5 uit 15.
Ronde 4, maandag 25 januari 2016
Ditmaal kwam ik niet lekker uit de opening. Ik speelde iets wat mij aanbevolen was (later bleek overigens dat ik mij vergist had en het een andere variant betrof) maar vond het een paar zetten later achter het bord maar helemaal niks. Gelukkig speelde mijn tegenstander een aantal sjablone zetten waardoor ik op zet 12 gelukkig toch kon rokeren en opeens beviel de stelling mij wel weer. Enig nadeel was dat ik in de opening wel erg veel tijd had verbruikt. Het verdere verloop verliep gelijkwaardig totdat ik middels een grafzet in een matnet terecht kwam. Ik speelde (in tijdnood) die zet met de hoop op 34 Qg8+ Kg6 35 Rg8+ Kh5 en dacht daarmee misschien nog te kunnen winnen maar nam hiermee dus veel te veel risico. Stom en onnodig, de 1e nul was een feit.
Dennis moest helaas zijn 2e nul incasseren. Hij week af van zijn repertoire door een Najdorf te spelen voor meer winstkansen maar kwam gedrukt te staan, wit won net voor de tijdnood begon een kwaliteit. Dennis had voor de kwaliteit een mooie aanval die helaas in tijdnood uitgevoerd moest worden.
Frans moest helaas ook zijn 1e nul incasseren.
Het zat Jeroen helaas ook weer niet mee en in wederom een wilde partij had er veel meer ingezeten. Helaas noteren we wederom een nul.
Ron speelde weer een rustige puike partij, kon weliswaar op zet 15 direct winnen middels Bxf6 maar ook de gespeelde voortzetting middels Nxd5 was meer dan voldoende. Zwart kwam er niet aan te pas en offerde uit wanhoop ook nog eens zijn dame en gooide daarmee feitelijk de handdoek in de ring. Ogenschijnlijk zeer gemakkelijk kon Ron zijn schema handhaven.
Tussenstand:
Martijn: 2 uit 4
Dennis: 1,5 uit 4
Frans: 2 uit 4
Jeroen: 1 uit 4
Ron: 4 uit 4
Ditmaal slechts 1 punt voor het huisje. Overall 10,5 uit 20 en nog net boven de 50%.
Ronde 5, dinsdag 26 januari 2016
Een ronde voor mij om nooit meer te vergeten. Ik kwam weer lekker uit de opening met mijn nieuwe lijfvariantje 3 f3!? tegen de Caro Kann. Op zet 24 besluit ik een kwaliteit te geven welke zwart niet (meteen) neemt. Ik had hiervan kunnen profiteren middels 25 Ne5! maar had niet gezien dat dit zoveel sterker was dan mijn gespeelde zet. Vanaf zet 30 hadden we beiden grote tijdnood en middels wat schaakjes en heen en weer spelen van mijn dame en zijn koning haalden we de tijdcontrole. Mijn voordeel was echter verwaterd. Ik bleef echter verwoed op winst spelen en besloot mijn dame te offeren en hoopte met mijn vrije d-pion enige schade aan te kunnen richten. Vervolgens gaf ik deze op zet 47 pardoes weg en moest ik ineens de remise keepen. Inmiddels was ik ook weer in tijdnood gekomen. Gelukkig hield ik alles in de remisemarge en stond op het punt de remise al te tellen toen ik op zet 62 ineens ging twijfelen over Nf2 of eerst het torenschaakje op e2 en dan Nf2 te spelen. Ik besloot dat het handiger was de toren ook wat dichter bij de koning te hebben zodat ik deze niet pardoes zou kunnen weggeven en speelde na 10s toch Re2+. Op dat moment druk ik mijn klok in en zie dat deze juist op 0.00 springt… In een reguliere partij door je vlag gaan, dat is mij nog nooit overkomen (en hopelijk was dit ook meteen de laatste), één hapering in mijn besluit tot een zet en het is meteen afgelopen. Dit kwam zeer hard aan en voelt persoonlijk nog veel erger dan een blunder. Een partij die ik allicht had kunnen winnen, uiteindelijk zeker op remise had kunnen houden en uiteindelijk weten te verliezen op tijd, dat kwam wel binnen als een mokerslag. Zeer onnodig maar eigen schuld.
Dennis won gelukkig weer. Zijn tegenstander week af van het normale plan in de benoni waardoor het snel misging, de partij duurde maar 21 zetten.
Frans kon tegen zijn sterke tegenstander helaas niets uitrichten en moest ook weer een nul incasseren.
Jeroen zat het ook niet mee, wederom kwam er een spektakel op het bord middels een snel gespeeld g4 maar net als 2 partijen terug ging Jeroen niet voortvarend genoeg verder en kreeg zwart opeens de overhand en verloor Jeroen de partij.
Ron speelde wederom een strakke partij en kwam al snel een pion voor te staan en het resterende paardeindspel was een kwestie van rustig uitspelen. Ron werd echter iets te overmoedig en negeerde het alles of niets spel van zijn tegenstander op de koningsvleugel eigenlijk net iets te lang. Tot 2x toe ging dit nog net goed maar bij de 3e gelegenheid hier iets aan te doen dacht Ron dat het opspelen en promoveren van zijn d-pion onhoudbaar was doch had zich verrekend. Na 44 … Ne4 bleek de d-pion makkelijk te stoppen en was het opeens wits h-pion die beslissend door kon lopen. Een erg zure en onnodige nederlaag waardoor het schema opeens bijgesteld moest worden.
Tussenstand:
Martijn: 2 uit 5
Dennis: 2,5 uit 5
Frans: 2 uit 5
Jeroen: 1 uit 5
Ron: 4 uit 5
Weer maar 1 punt. Overall 11,5 uit 25 en voor het eerst duiken we onder de 50%.
Ronde 6, woensdag 27 januari 2016
In een scherpe en principiële koningsindiër kwam ik tegen de latere toernooiwinnaar goed uit de opening en werd het een zeer gecompliceerde stelling welke in evenwicht was. Op zet 24 besloot ik een variant in te gaan waarbij ik mijn dame naar c2 kon brengen om daar onrust te veroorzaken maar dat viel een beetje tegen. Had ik 24 … Bxf4 gespeeld dan was de stelling nog zeer kansrijk geweest. Later had ik op zet 30 middels Rxg7 het evenwicht nog kunnen handhaven maar besloot – mede gezien de naderende tijdnood – aan een te riskante koningsmars met het idee dat de witte koning ook nog steeds erg open stond en er daar ook nog wel kansen lagen. Wit had echter nog genoeg tijd en vond uiteindelijk de mooie winstweg met 37 Kf2! en opeens is mat niet meer te voorkomen. Ik liet me dan ook maar sportief matzetten en vond het een terechte overwinning van mijn tegenstander. Weliswaar 3 nullen op rij maar deze pot gaf me toch een zekere mate van voldoening om mijn sterke tegenstander een tijd lang te laten zweten en met het gevoel dat ik best met de grote jongens mee kan.
Dennis wist een pion te winnen en won daardoor vrij gemakkelijk het eindspel. Hierdoor kwam hij weer op een plusscore terecht.
Frans moest ook tegen de latere toernooiwinnaar en kon helaas niet genoeg uitrichten om hier punten weg te slepen en moest een nul incasseren.
Het zat Jeroen dit toernooi niet mee en weer ging het met de witte stukken en een snel g4 uiteindelijk mis. Feitelijk een herhaling van de 2 eerdere witpartijen, weer waren er genoeg kansen maar de laatste krachtzetten ontbraken waardoor zwart zich kon bevrijden en het initiatief naar zich toe kon trekken. We noteren helaas weer een nul.
Ron speelde ditmaal een redelijk solide remise na het debacle van de vorige partij. Na een zet of 30 had Ron een licht plusje opgebouwd maar echte winstkansen waren nog ver weg. Na de tijdcontrole werd de vrede getekend.
Tussenstand:
Martijn: 2 uit 6
Dennis: 3,5 uit 6
Frans: 2 uit 6
Jeroen: 1 uit 6
Ron: 4,5 uit 6
1,5 punt ditmaal, niet om over naar huis te schrijven maar we doen het toch maar. Overall gaan we met 13 uit 30 de rustdag in.
Rustdag, donderdag 28 januari 2016
Op de rustdag speelde Jeroen zijn partij van aankomende zaterdag vooruit wegens een privékwestie waardoor hij zaterdag niet kon spelen. Voor het verslag en leesgemak echter voegen we deze partij in bij de overige zaterdagpartijen.
Gelukkig, oh gelukkig stond er weer een vrijdag op het programma!
Ronde 7, vrijdag 29 januari 2016
Na 3 nederlagen op rij was het de hoogste tijd voor weer een winstpartij. Ik mocht aantreden tegen de welbekende Afek (een uitmuntend studiecomponist en nog altijd een sterke en geroutineerde schaker). Ik had mij voorgenomen om snel tactische paden te bewandelen en niet te veel in een positionele stelling terecht te komen zodat ik hem hopelijk eruit kon rekenen. Ik bediende mij weer van de grandprix waarin Afek middels 4 … a6 de loperzet Bb5 tegenhoudt. Ik had in het huisje al besloten dat ik deze dan via de lange diagonaal zou ontwikkelen. Op zet 12 besluit ik tot een speculatief stukoffer om zijn koningstelling te openen. Afek had rond zet 20 inmiddels al flink veel tijd verbruikt maar bleef wel sterke zetten spelen. Op zet 25 komt de 1e kleine fout van Afek en slaat de stelling om in mijn voordeel. Op zet 28 besloot ik te gokken en speelde Rf7 omdat Afek nog maar 1 minuut op de klok had (ik nog ongeveer 3). De beste zet, d6, zag ik wel, maar oogde mij wat te langzaam en na Rf7 is de toch wel moeilijk vindbare Bf6 de enige zet waarvan ik hoopte dat Afek deze niet zag hetgeen ook gebeurde. Afek maakte het mij gelukkig wel heel makkelijk door zich te vergrijpen aan Rc2 waarna alles meteen eraf vliegt. Uiteindelijk won ik zelfs nog op tijd maar de stelling was ook al hopeloos. Eindelijk weer een puntje.
Dennis won in een verloren stelling! Zijn tegenstander overzag een vork, hierdoor deed Dennis volop bovenin mee.
Frans, die net als ik 3 nullen op rij had genoteerd, was ook weer toe aan een winstpartij en won zeer mooi van weer een tegenstander met ruim 100 elopunten meer.
Jeroen kon op ‘goede’ vrijdag natuurlijk niet achterblijven en scoorde eindelijk weer eens een welverdiend punt! Ditmaal door het spelen van een soort egelachtige opstelling zonder veel spektakel. Na de opening stond Jeroen weliswaar wat lastig maar door de dameuitval naar f2 werden de rollen ineens omgedraaid en kon Jeroen tevens een stuk meepakken. Dit kwam de witspeler uiteindelijk niet meer te boven.
Ron speelde weer zijn geliefde Caro Kann en kreeg nu een van de hoofdvarianten op het bord. Wit speelde wat vreemd verder middels een Rhe1, later Rxe4 gevolgd door Rh4 en later weer Re4. Ron kwam gewonnen te staan maar wit had op zijn laatste zet nog een redding door 45 h7! te spelen. Gelukkig zag de witspeler dit niet en kon na zijn gespeelde zet meteen opgeven.
Zo scoorden we 5 uit 5! De 1e vrijdag scoorden we ook al zo hoog met 4,5 uit 5 en de vrijdag is dus onze hofleverancier qua puntenaantal. Als we ooit nog een ander toernooi zouden spelen dan moet er zeker een vrijdag bij zitten of wat te denken van een rapidtoernooi op een vrijdagavond!
Tussenstand:
Martijn: 3 uit 7
Dennis: 4,5 uit 7
Frans: 3 uit 7
Jeroen: 2 uit 7
Ron: 5,5 uit 7
Overall gelukkig weer boven de 50% met 18 uit 35.
Ronde 8, zaterdag 30 januari 2016
Mijn tegenstander die op dat moment 2e stond speelde een vreemde opening waardoor ik er goed en solide uit kwam terwijl zijn koning nog in het centrum bleef hangen. Verder kwam ik er onder de partij achter dat van de 1e 19 zetten wit er 8 met hetzelfde paard heeft gespeeld wat toch wel erg curieus is en tegen elke leerschool in gaat. Dat kan ook nooit goed zijn en dat met een rating van ruim 2300. Mijn tegenstander had blijkbaar gewoon een off-day en speelde zwak en kleurloos verder en had er blijkbaar op zet 30 genoeg van, deed zijn toren in de aanbieding en gaf direct op zonder nog een zet af te wachten. Ik stond zowaar weer op 50%.
Dennis won ook weer en dit was inmiddels de 4e overwinning op rij!
Frans speelde ditmaal een solide remise.
Jeroen (die deze pot zoals gezegd op de rustdag vooruit had gespeeld) ging helaas weer ten onder zoals de vorige witpotten (ook de reden dat de zwarte winstpot van vrijdag over een andere boeg werd gegooid). Weer lagen er volop kansen maar verloor Jeroen het momentum en kon de zwartspeler de partij naar zich toetrekken.
Ron speelde een pot die hij waarschijnlijk niet snel zal vergeten. Hij kwam uitmuntend te staan en met dame toren en ongelijke lopers waren alle pionnen van beide ook nog eens vastgelegd op dezelfde kleur (halma-stelling). Ron had echter de aanval en het initiatief waardoor zwart passief moest afwachten totdat de genadeklap zou komen. Ron zag de beslissende doorbraak middels 41 of 42 d5! niet maar kwam via een omweg met zijn dame toch beslissend binnenvallen. Ron draaide op zet 46 echter 2 zetten om wat overigens de winst niet weggaf, maar Ron was op dat moment al met het verkeerde plan bezig. Zie zet 51, Ron verwacht logischerwijs na 51 … Rg4+ met zijn koning te schuilen op e5 waarna zwart kan opgeven. Zwart heeft echter 1 geniepig zetje en kan zelf e5+ spelen waarna Ron ineens mat gaat! Dit soort dingen bedenk je niet en de klap was dan ook erg groot. Door een gelukje in de stelling komt zwart in een compleet verloren stelling weg met een vol punt. Ik noemde het pech en oneerlijk, feit blijft natuurlijk wel dat Ron dit niet had hoeven toelaten. Erg zonde want Ron deed nog volop mee voor de 1e plaats en deze tegenstander zou uiteindelijk het toernooi winnen.
Oordeelt u zelf over dit onfortuinlijke en betreurenswaardig einde van de partij.
Tussenstand:
Martijn: 4 uit 8
Dennis: 5,5 uit 8
Frans: 3,5 uit 8
Jeroen: 2 uit 8
Ron: 5,5 uit 8
2,5 punt ditmaal, overall nu 20,5 uit 40.
De laatste dag hadden we dus minimaal 2 punten nodig om de 50% te behouden.
Ronde 9, zondag 31 januari 2016
Ik mocht zoals eerder gezegd nu aantreden tegen Lucas, een van de broeders van Foreest. Hij had zich voorbereid op mijn koningsgambiet en kwam met 2 … Nh6?! op de proppen. Dit wordt in mijn laatste openingsboek maar heel kort genoemd (nog niet eens een halve pagina) en onder de partij wist ik al helemaal niet meer wat erover geschreven stond. Volgens het boek is 3 Nc3 het meest nauwkeurig om d5 tegen te houden waarna het paard op h6 niet zoveel toekomst heeft. Desalniettemin kwam ik na een zet of 11 feitelijk al gewonnen te staan. Na 17 Tde1 is het helemaal uit en is stukverlies voor zwart niet meer te voorkomen. Ik had echter al zo lang gerekend hoe ik het stuk ging winnen dat ik op het beslissende moment ineens 2 varianten door elkaar haal waardoor ik het stuk opeens niet meer won. Na zet 19 van zwart baalde ik zo van mezelf dat ik daarna ‘weigerde’ om normaal door te spelen en gaf de partij feitelijk gewoon weg. Tot aan zet 17 uitmuntend gespeeld, zet 18 kon ook nog alhoewel al wel met het verkeerde plan waarna ik vanaf zet 19 alleen nog maar grafzetten doe. Een jammerlijke pot, bij winst had ik nog een tpr van 2300 gehad, nu voelde het met een op papier nog mooie tpr van 2219 toch wel erg schamel. Alle potten bekijkend had ik wel 6 punten kunnen hebben dus heb het toernooi toch niet helemaal bevredigend afgesloten. Wel ben ik erg blij dat ik blijkbaar gewoon met deze 2300-mannen meekan en niet bang voor ze hoef te zijn.
Dennis speelde in de laatste ronde nog voor de toernooiwinst. Met zwart kwam hij langzaam steeds beter te staan toen het concreet werd offerde hij een stuk. Dit stukoffer was echter helemaal verkeerd waardoor de partij direct verloren was. Hij verloor dus helaas zijn laatste partij maar werd toch nog keurig 3e.
Frans wist de laatste pot wel te winnen en kwam hiermee op een puike 50% score in zijn zware groep.
Jeroen heeft het dit toernooi echt van de vrijdagen moeten hebben en kon ook de laatste pot helaas geen punten pakken. Van de partijen die ik heb gezien had Jeroen recht op meer en hadden het best 5 punten kunnen wezen.
Ron probeerde het de laatste partij nog wel even maar na een zet of 15 was het meeste venijn eruit terwijl Ron wel al een pion geofferd had. Om geen ijzer met handen te breken werd op zet 25 de vrede getekend aangezien dit voor de eindstand ook weinig uitmaakte (gedeeld 1e maar op SB 2e of ongedeeld 2e).
Eindstand
Martijn (groep 1B): 6e met 4 uit 9 (KNSB-rating 2198, FIDE 2212, tpr 2219)
Dennis (groep 3D): 3e met 5,5 uit 9 (KNSB-rating 2070, FIDE 2001, tpr 2020)
Frans (groep 5G): 7e met 4,5 uit 9 (KNSB-rating 1623, FIDE 1772, tpr 1696)
Jeroen (groep 6A): 9e met 2 uit 9 (KNSB-rating 1565, FIDE 1662, tpr 1403)
Ron (groep 6B): 2e met 6 uit 9 (KNSB-rating 1683, nog geen FIDE, tpr 1719)
Op de slotdag helaas maar 1,5 punt gescoord en overaal eindigen we hiermee op 22 uit 45 en is onze doelstelling op een halfje na niet gehaald.
Het was al met al weer een mooie lange schaakweek met op schaakgebied vele hoogte – en dieptepunten maar verder een zeer gezellige sfeer en volgend jaar zijn we natuurlijk weer van de partij!
Tot slot nog een aantal (schaak)termen die in de loop van het toernooi door ons gebezigd werden:
Het franse torentje: Frans presteerde het in 1 van zijn partijen om na de rokade met zijn toren van f8 de volgende heen en weer manoeuvre te maken (zonder enige andere zet tussendoor): Tc8, Tf8, Tf6 en weer Tf8. In latere partijen waarbij wij soms ongeveer tot dezelfde vreemdogende torenzetten kwamen werd dit steevast het franse torentje genoemd. Ook andere stukken kregen in mindere mate die bijnaam als deze stukken heen en weer gingen.
De Jeroenzet: g4, inmiddels door vele grootmeesters overgenomen en zeer aan te bevelen.
Het tochtige paard: een paard wat ofwel aangevallen staat danwel aangevallen dreigt te worden en (bijna) niet meer kan wegspringen of te dekken is. Voorkomen is beter dan genezen.
Een dekhengst: spreekt voor zich, een paard wat over sterke verdedigende/dekkende kwaliteiten beschikt. Meer gemeenspraak dan specifiek voor dit toernooi.
Het duitse torentje: dit vindt weliswaar niet zijn oorsprong in dit toernooi maar werd af en toe wel gebezigd, een toren die zichzelf (bijna) opsluit. Ook hier geldt: voorkomen is beter dan genezen.
Een Martijnzet: Dit kwam door mijn 1e partij waarin ik zowel mijn paard als loper weer terugspeelde naar de onderste rij (beginpositie), later kwam dit ook in andere partijen van ons af en toe voor met vooral de lichte stukken en werd deze term gebezigd. Niet aan te bevelen.
