Tata 2015 – de verrichtingen van ‘huisje’ Ron (Bruins), Frans (de Vreeze) en Martijn (Woudsma)
Het is altijd weer een genoegen om naar het schaaktoernooi in Wijk aan Zee te gaan. Zodra je door de tunnel daar binnenrijdt voel je dat het toernooi op punt van beginnen staat en begint de adrenaline al een klein beetje te stromen en bouw je vast de nodige gezonde spanning op. De heenweg reed ik mee samen met Ron terwijl Frans vanuit Amsterdam (hij speelt bij Caissa) kwam. Wegens onverwachte file (wat overigens voor de heen-en-weer-rijders vaker voorkwam wegens ongelukken) waren we wat later bij de inschrijving dan gepland en er stond een fikse rij. Wel geeft dit mooi de tijd de nodige bekenden (het blijft tenslotte toch een klein schaakwereldje) de handen te schudden en kort een praatje te maken.
Na de inschrijving op weg naar ons huisje om onze spullen te dumpen. Het is elk jaar weer een verrassing in welk huisje we nu weer terechtkomen. Aangezien Ron en ik nog niet precies wisten waar we zaten kwam Frans – die er al was – ons vlak na de inschrijving tegemoet lopen. Dit jaar zaten we naast het italiaanse restaurant op steenworp afstand van de toernooizaal wat in ieder geval ‘s ochtends (of beter gezegd begin van de middag) ideaal was.
We hadden ons voorgenomen om elke dag in ieder geval anderhalf punt (of meer) te scoren zodat het ‘huisje’ minimaal op 50% zou uitkomen. Uiteindelijk is dat gelukt met 15 uit 27.
Dag 1 – ronde 1
Frans had een openingsboek ‘The Diamond Dutch’ meegenomen en kon dit met zwart direct in de praktijk brengen en kreeg dus het hollands op het bord.
Helaas wist hij de 1e dag de zetvolgorde niet helemaal meer en kwam direct een pion achter te staan:
1 d4 f5
2 Pc3 Pf6
3 e4 fxe4
4 Lg5 d5?
5 Lxf6 exf6
6 Dh5+ g6
7 Dxd5 Dxd5
8 Pxd5 en pion c7 en f6 staan allebei aangevallen en zwart heeft de pion nimmer teruggezien.
Uiteraard die avond direct nagekeken en zwart kan beter 4 … c6 of 4 … Pc6 spelen.
Ron speelde een degelijke pot en wist de 1e ronde vrij eenvoudig te winnen, het was een soort van alapin met zwart ook een gefinancietteerde (dit woord bestaat niet eens – google het maar eens – maar voor schakers wel) loper op g7.
Ikzelf had me met zwart voorgenomen om uitsluitend g6-opstellingen te spelen, wat ofwel een konings-indisch, een pirc, een modern of zelfs een hedgehog kan worden of een hybride van 2 van voornoemden.
We komen erin na mijn zojuist gespeelde zet 29 … a5
Deze zet was voornamelijk om b4 tegen te houden aangezien ik voor wit geen andere nuttige zetten meer zag. Verder kan ik misschien in de toekomst zelf b4 spelen. Vooral het ‘dode’ witte paard staat uitermate slecht en heeft nergens een toekomst. Verder staat de witte koning ook niet al te veilig en is de pion op d5 een zorgenkindje na een goed getimed fxe4.
30 a3??
Wit gaat meteen de fout in en gaat nu veld b4 al verdedigen. Hierdoor raakt echter de witte loper overbelast.
30 … fxe4
Het is meteen uit, terugslaan gaat al niet meer.
31 b4 Tf3+
32 Kd2 (32 Kxd5?? is mat na 32 … Lf5#) e3+
33 Kc1 Tef8
Simpel maar doeltreffend, het haalt een mogelijk vervelend Lxg6 met aanval op de toren uit de stelling en dwingt wit de f-lijn op te geven.
34 Tfe1 axb4
35 axb4 Lf5
Wits enige nog goede stuk wordt spoedig geruild en de stelling is hopeloos voor hem.
36 Kb2 Tf2
37 Lxf5 gxf5
38 Kb1 Pa4
39 Kc2 f4
40 gxf4 exf4
41 Kc1 Txe2
42 Txe2 Pxc3
0-1 de pionnenwals is niet meer te stoppen
Tussenstand ‘huisje’ na 3 partijen
Ron 1 uit 1
Martijn 1 uit 1
Frans 0 uit 1
2 uit 3
Dag 2 – ronde 2
Frans had wat goed te maken van de ongelukkige 1e dag en ging voortvarend van start. Echter na een kleine onnauwkeurigheid werd hij tot passiviteit gedwongen en zijn tegenstander wist dit goed uit te spelen. Nu moet gezegd worden dat Frans puur op basis van zijn net behaalde hoge FIDE-rating van 1805 in deze groep terecht is gekomen (ik heb me laten vertellen dat ze bij zulke grote verschillen in KNSB en FIDE-rating deze 2 middelen en op basis daarvan de groep bepalen) en dus zeer zware tegenstanders had. Vooraf was al duidelijk dat dit een zeer pittige 10-kamp voor hem zou worden.
Ron moest tegen een bekende die achteraf de hekkesluiter van het toernooi zou worden. Uiteraard wisten we dat toen nog niet maar later hebben we Ron steeds geprezen dat hij zo aardig was de tegenstander een halfje te geven. (Pas in ronde 9 wist zijn tegenstander nog een halfje toe te voegen aan zijn score).
Ik was nr 6 geloot wat 2x achter elkaar zwart opleverde, overigens pas gemerkt de volgende ochtend! Enige voorbereiding (of angst) van de dag ervoor met wit was dus onzin, gelukkig zag ik het ‘s ochtends nog bijtijds.
Het werd gelukkig een ‘echte’ koningsindi
